چکیده جنگل عرصه تولید چوب و بستر فعالیت های جنگلشناسی و جنگلداری محسوب می گردد. بدون وجود شبکه جاده دسترسی و حضور فعال در جنگل امکان پذیر نخواهد بود. جهت حفظ و حراست آن و تولید مستمر به مدیریت علمی و اعمال روش های مطلوب نیاز می باشد. بنابراین باید با توجه به عوامل موثر در حمل و نقل، تعادلی بین هزینه های جاده سازی و شبکه بندی جاده به وجود آمده و با حداقل جاده بیشترین پوشش را به جنگل داد. به همین منظور تحقیق حاضر به محاسبه بیلان مالی جاده و ارائه مدلی که حداکثر درآمد و حداقل هزینه را داشته باشد و به تعیین برداشت بهینه پرداخته است. دوره مورد بررسی 18 سال بوده و داده های مورد نیاز از شرکت چوب و کاغذ مازندران جمع آوری گردید. سپس با استفاده از رگرسیون های ساده و چند متغیره رابطه بین متغیرهای میزان کاهش رویش و هزینه کاهش رویش، میزان برداشت (صنعتی و هیزمی) به ازای هر کیلومتر و متر مکعب، هزینه های کل هر متر مکعب و هر کیلومتر، هزینه قطع و تبدیل برای هر کیلومتر و متر مکعب، هزینه نگهداری جاده برای هر کیلومتر و متر مکعب، ارزش های چوب در اثر پاکتراشی، از دست رفته واقعی، درآمد کل هر کیلومتر و متر مکعب، سود هر کیلومتر و متر مکعب با سال و با یکدیگر بررسی شد. به این ترتیب مدل برای حداکثر کردن درآمد حاصل از ساخت جاده و مدل زیر برای برای حداقل کردن هزینه های ساخت جاده در منطقه مورد مطالعه ارائه شد. برای تعیین میزان برداشت بهینه چوب از روش عدد صحیح مختلط استفاده شد و به این نتیجه رسید که عدد صحیح مختلط نمی تواند جوابگوی برداشت بهینه چوب در منطقه مورد مطالعه باشد بنابراین از روش برنامه ریزی پویا برای برداشت بهینه چوب استفاده شد و نشان داد که با اجرای برنامه ریزی پویا میزان رویش قابل برداشت جنگل افزایش یافت. به علت افزایش میزان رویش و قیمت متوسط چوب تولیدی جنگل می توان حتی در برخی موارد برداشت را فراتر از متوسط موجودی در هکتار درنظر گرفت. کلمات کلیدی: جاده سازی، بیلان مالی، برداشت بهینه، برنامه ریزی عدد صحیح مختلط، برنامه ریزی پویا