نام پژوهشگر: مرتضی ذره پرور تالی
فرنوش حمید پور بدویی حسین آقاجانی مرساء
چکیده صنعت عظیم گردشگری به عنوان بزرگ ترین صنعت تجاری جهان که جزء لاینفک زندگی امروز است.پیشتاز در موتور محرکه ی اقتصادی برای رسیدن به توسعه جوامع است.دستیابی و بهره برداری از این مهم مستلزم توجه و پرداختن به لایه های فرهنگی، اجتماعی و شناخت عوامل پیشرفت و بازدارنده این صنعت است.کرمان با توجه به اینکه در دهه های گذشته مورد توجه گردشگران خارجی در قیاس با گردشگران در دهه های گذشته مورد توجه گردشگران خارجی در قیاس با گردشگران داخلی بوده است اما آن چنان که باید به تناسب قابلیت ها و پتانسیل هایش نتوانسته است به میانگین استانداردهای جهانی در جذب توریسم خارجی و داخلی دست یابد. هدف پژوهش فوق، شناخت و بررسی عوامل فرهنگی – اجتماعی توسعه صنعت توریسم در کرمان است. و درصدد تاکید بر قابلیت ها و محدودیت ها موجود و ارایه راهکارهای مفید جهت توسعه توریسم در شهر کرمان می باشد.روش پژوهش، کیفی با ماهیتی اکتشافی – تبیینی و استفاده از تکنیک سوات و تعداد 54 نفر از کارگزاران توریسم در کرمان از جمله کارشناسان امور فرهنگی اجتماعی ادارات مرتبط با حوزه ی گردشگری، کارگزاران درگیر با گردشگر از جمله مدران هتلها و آژانس ها مصاحبه های عمیق و نیمه ساختار یافته انجام شده است. یافته های سوات نشان می دهد در کرمان مهم ترین مقوله های توسعه توریسم با اولویت اول در قوت،ضعف،فرصت،تهدید، به ترتیب چنین است.فرهنگ مهمان و مهمان داری با میانگین وزنی 29/4، سلیقه ای عمل کردن مدیران در برنامه ریزی های گردشگری با میانگین وزنی 46/4، تأسیسات مناسب فرودگاهی با میانگین وزنی 31/4، کم توجهی مسئولین به مکان های تاریخی پیرامون شهر کرمان با میانگین وزنی 35/4 می باشد.نتیجه گیری: آستانه آسیب پذیری کرمان به خاطر نداشتن نظام برنامه ریزی فرهنگی اجتماعی گردشگری نیازمند بازنگری و ارائه سیاست های مناسب می باشد از جمله تبلیغات و ترویج تصویر صحیحی از کرمان به عنوان منطقه ای توریستی و سرمایه گذاری در بخشهای رفاهی است. کلید واژه ها:عوامل فرهنگی-اجتماعی،توسعه صنعت توریسم،کرمان