دراین تحقیق برای سنتز رزین فنل رزورسینول فرمالدهید (prf) از فنل، رزورسینول و فرمالدهید جهت سنتز استفاده شد. این رزین در سه نسبت مولی ((p:r:f، (1: 57/0: 1)، (5/1: 57/0: 1)، (2: 57/0: 1) سنتز شد. گونه های مورد استفاده در این آزمون راش ایرانی، صنوبر و نراد جهت اندازه گیری مقاومت برشی بود. نمونه های مورد نظر به ابعاد 3×25×115میلی متر بریده شدند. به مدت یک ماه در هوای آزاد قرار داده شدند تا رطوبت آن ها به رطوبت محیط برسد. برای انجام آزمون مقاومت برشی، بر روی سطح صاف 25×25 میلیمتر از نمونه چوبی آماده شده به اندازه 120-150 گرم بر متر مربع چسب سنتز شده مالیده و دو سطح چسب خورده بر روی هم چسبانده شدند. سپس مقاومت برشی نمونه ها در شرایط خشک، پس از 24 ساعت غوطه وری در آب سرد و پس از 6 ساعت غوطه وری در آب جوش اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که در حالت خشک بیشترین مقاومت برشی برای چسب با نسبت مولی ((p:r:f ، (2: 57/0: 1) با گونه چوبی نراد و کمترین مقدار مقاومت برشی مربوط به چسب با نسبت مولی (p:r:f)، (1: 57/0: 1) و گونه چوبی سپیدار می باشد. حالت 24 ساعت غوطه وری در آب سرد وپس از 6 ساعت غوطه وری در آب جوش بیشترین مقاومت برشی برای چسب با نسبت مولی ((p:r:f، (2: 57/0: 1) با گونه چوبی راش و کمترین مقدار مقاومت برشی مربوط به چسب با نسبت مولی((p:r:f ، (1: 57/0: 1) و گونه چوبی نراد می باشد. در حالت کلی بیشترین مقاومت برشی نمونه ها در تمام گونه ها در شرایط خشک و کمترین مقاومت در شرایط غوطه وری 24 ساعت در آب سرد بدست آمد. همچنین در هر سه حالت مقاومت برشی (خشک، پس از 24 ساعت غوطه وری در آب سرد و پس از 6 ساعت غوطه-وری در آب جوش) با افزایش نسبت فرمالدهید در رزین مقاومت برشی افزایش یافت. با توجه به مشاهدات می توان گفت که بهترین چسب، چسب با نسبت مولی ((p:r:f، (2: 57/0: 1) و بهترین گونه چوبی، راش می باشد.

در فرایند تولید صفحات فشرده چوبی که معمولا از پسماندهای چوبی استفاده می گردد، ذرات چوب به وسیله یک نوع چسب، تحت تاثیر فشار و دمای بالا بهم متصل می گردند. عمدتا چسب های رایج مورد استفاده در ساخت این محصولات، چسب هایی با بنیان فرمالدهید هستند. امروزه اکثر مطالعات بر روی بهبود خواص چسب های طبیعی و بدون فرمالدهید در ساخت صفحات فشرده چوبی متمرکز شده اند. چسب تانن متراکم، چسبی طبیعی و عاری از فرمالدهید است که در این مطالعه بهبود مقاومت به آب آن در ساخت فراورده تخته خرده چوب مورد مطالعه قرار گرفت. میزان چسب ثابت و 10 درصد وزن خشک خرده چوب در نظر گرفته شد. افزودنی های متفاوت، شامل الکل فورفوریل، لاتکس، روغن آفتاب گردان، روغن بادام، روغن نارگیل، بذر گیاه دارویی سنای هندی، سدر، روزین، موم و پلی اتیلن به میزان 1 تا 20 درصد وزن خشک چسب به آن افزوده شد. زمان پرس 5 دقیقه در دمای 200 درجه سانتی گراد و فشار 18 کیلوگرم بر سانتی-متر مربع در نظر گرفته شد. خواص فیزیکی و مکانیکی تخته خرده چوب های ساخته شده با استفاده از استاندارد en اروپا تعیین و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و در قالب طرح کاملاً تصادفی در سطح اعتماد 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. همچنین با استفاده از تکنیک طیف سنجی مادون قرمز تغییر ساختار تانن متراکم در صورت ترکیب با افزودنی ها مورد استفاده بررسی شد. نتایج نشان داد که تاثیر هر 10 افزودنی مورد مطالعه بر روی خواص فیزیکی و مکانیکی اندازه گیری شده معنی دار بوده است. 3 افزودنی الکل فورفوریل، روغن نارگیل و سنای هندی با کاهش گروه های هیدروکسیل آب دوست سبب تغییر شیمیایی در ساختار مولکولی چسب تانن متراکم شده اند و مقاومت به آب این چسب را بهبود داده اند. در جذب آب (2 و 24 ساعت) و واکشیدگی ضخامت (2 و 24 ساعت) 3 افزودنی الکل فورفوریل، روغن نارگیل و سنای هندی بهتر از سایر افزودنی بودند. سنای هندی با مقاومت چسبندگی داخلی56/0 مگاپاسکال، جذب آب 2 ساعت36/54 درصد، جذب آب 24 ساعت 18/62 درصد، واکشیدگی ضخامت 2 ساعت7/15 درصد، واکشیدگی ضخامت 24 ساعت85/17 درصد، مقاومت خمشی52/16 مگاپاسکال و مدول الاستیسیته 2906مگاپاسکال بهترین افزودنی شناخته شد. بر اساس نتایج حاصل شده افزودن سنای هندی به میزان مقدار 15 درصد وزن خشک چسب به چسب طبیعی تانن متراکم گونه میموزا سبب بهبود مقاومت به آب آن می شود به طوری که جذب آب و واکشیدگی ضخامت مطابق استاندارد بوده و مقاومت چسبندگی داخلی، مقاومت خمشی و مدول الاستسیته در حد بالایی نیز دارد.

در این پژوهش، اثر مقدار ذرات نانو رس و سازگارکننده انیدرید مالئیک بر ویژگی های مکانیکی و فیزیکی چندسازه چوب پلاستیک حاصل از پلی پروپیلن و الیاف کاغذ باطله تحریر مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، الیاف کاغذ باطله و پلی پروپیلن با نسبت های وزنی 50 به50 درصد، به همراه ذرات نانورس با نسبت های وزنی 0، 2، 4 درصد با سازگارکننده در دو سطح 0 و 3 درصد در دستگاه اکسترودر تحت دمای °c165 و سرعت ?? دور بر دقیقه مخلوط گردید. مخلوط بی شکل خروجی از دستگاه برابندر پس از سردشدن توسط خردکن نیمه صنعتی، آسیاب و به دستگاه قالب گیری تزریقی منتقل شد. دستگاه قالب گیری تزریقی پس از ذوب مجدد، مخلوط مذاب را به درون قالب هایی تزریق نموده و نمونه های مورد نظر برای انجام آزمون های مکانیکی (مقاومت های خمشی و کششی، مدول الاستیسیته خمشی و کششی و مقاومت به ضربه فاق دار) و فیزیکی (جذب آب و واکشیدگی ضخامت) مطابق استاندارد astm تهیه شدند. همچنین بررسی وجود یا عدم وجود اختلاف معنی دار بین تیمار ها ازآزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده و جهت مقایسه بین میانگین ها از آزمون دانکن در سطح 5% استفاده شد. نتایج نشان داد که مقاومت های مکانیکی و فیزیکی چندسازه در حضور سازگارکننده بهبود یافته است. همچنین با افزودن مقدار ذرات نانورس و افزایش سطوح آن خواص جذب آب، واکشیدگی ضخامت، مقاومت های خمشی و کششی و مدول الاستیسیته خمشی وکششی چندسازه بهبود یافته است در صورتی که مقاومت به ضربه نمونه ها کاهش یافته است. همچنین مطالعات ساختاری چندسازه به روش پراش اشعه ایکس نشان داد که توزیع ذرات نانورس در زمینه پلیمری از نوع بین لایه ای بوده، و با افزایش مقدار ذرات نانورس فاصله بین لایه ها افزایش یافته است

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات ذرات نانورس و سازگارکننده مالییک انیدرید پلی پروپیلنی بر روی خواص فیزیکی، مکانیکی و ریخت شناسی نانو کامپوزیت حاصل از پلی پروپیلن- آرد چوب تاغ بوده است. برای این منظور آرد چوب تاغ با نسبت وزنی 50 درصد با پلی پروپیلن مخلوط شد و ماده سازگارکننده نیز با نسبت های وزنی 0 و 3 درصد به عنوان جفت کننده مورد استفاده قرار گرفتند. از نانو ذرات رس به عنوان پرکننده در سه سطح 0، 2 و 4 درصد استفاده شد. فرآیند اختلاط مواد در داخل دستگاه اکسترودر انجام شد و نمونه های مربوط به آزمون های فیزیکی و مکانیکی با استفاده از روش قالب گیری تزریقی ساخته شدند. آزمون های فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت و آزمون های مکانیکی شامل خمش، کشش و ضربه مطابق با استاندارد astm بر روی نمونه ها انجام گردید. از میکروسکوپ الکترونی پویشی جهت نمایش نحوه عملکرد ماده جفت کننده و از آزمون تفرق اشعه ایکس جهت تشخیص نوع ساختار به وجود آمده در نانوکامپوزیت ساخته شده استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش ماده جفت کننده، مقاومت های مکانیکی افزایش یافت در حالی که جذب آب و واکشیدگی ضخامت کاهش یافتند. همچنین با افزایش ذرات نانورس از 0 به 4 درصد مقاومت های خمشی و کششی و همچنین مدول های خمشی و کششی بهبود افزایش یافتند. در حالی که مقاومت به ضربه فاقدار، جذب آب و واکشیدگی ضخامت کاهش یافتند. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی پویشی حاکی از بهبود فصل مشترک بین ماتریس پلیمری و تقویت کننده طبیعی بوده است. از سوی دیگر نتایج آزمون تفرق اشعه ایکس نشان داد که ساختار تشکیل شده در نانوکامپوزیت حاصله از نوع بین لایه ای می باشد.