در این مطالعه توالی نوکلئوتیدی کامل ژن نورآمینیداز سه جدایه 2 خانواده اورتومیکسوویریده در طیور و a گردید. آنفلوآنزا یک عفونت یا یک بیماری است که بوسیله ویروس های تیپ rna. پستانداران ایجاد میشود. ویروس آنفلوآنزا واجد ژنوم هشت قطعهای است که در سنتز ده پروتئین دخالت دارند مورد مطالعه با استفاده از محلول (ahvaz p و 5 ahvaz b و 2 ahvaz g ویروسی از هر یک از سه جدایه ( 1 در حجم نهایی 20 میکرولیتر cdna جداسازی و خالص شد . سپس سنتز ( roche,germany) tripure تجاری 10 میلی مولار ) ، یک میکرولیتر ( 200 واحد ) آنزیم نسخه - ) dntps 2 میکرولیتراز ، rt با استفاده از 4میکرولیتر بافر 1 میکرولیتر ( 50 ،rnase inhibitor 0/5 میکرولیتر ( 20 واحد ) از ،revertaid tm m-mulv بردار معکوس 100 ) صورت پذیرفت. این ng/ml) ویروسی استخراج شده rna و 10 میکرولیتر از forward پیکومول) از پرایمر حاصل در cdna 70° انجام شد . در مرحله بعد c 42° و 10 دقیقه در دمای c واکنش به مدت یک ساعت در دمای ساخته شده، 1 میکرولیتر ( 50 cdna در حجم نهایی 50 میکرولیترو با استفاده از 5 میکرولیتر از ، pcr واکنش 2 واحد / 200 میکرومولار از دزوکسی نوکلئوتیدها ، 1 میکرولیتر ( 5 ، reverse و forward پیکومول) از پرایمر های 50 میلی مولار انجام شد . kcl و (ph 8/ 1 میلی مولار کلرید منیزیم و بافر تریس ( 3 / محلول 5 ،taq ) از پلیمراز برنامه حرارتی استفاده شده ، 3 دقیقه 94 درجه مرحله آغازین،مرحله دوم 94 درجه 30 ثانیه، 56 درجه 30 ثانیه و 72 درجه 1/5 دقیقه به تعداد 40 سیکل ومرحله پایانی 72 درجه 10 دقیقه انجام شد . توالی ژن های نورامینیداز تکثیر یافته در با استفاده از کیت استخراج از روی ژل شرکت کیاژن و مطابق دستورالعمل شرکت سازنده از روی ژل آگارز pcr که محل اثر آنها در پرایمرها قرار داده شده بود، هضم شدند . ecori و sali خالص شده و با آنزیم های محدودالاثر که آن نیز با آنزیم های مشابه هضم شده بود با ptz57r/t و پلاسمید pcr در مرحله بعد، محصولات هضم شده به یکدیگر متصل شدند . سپس این ساختار ها با روش t نسبت مولی 3 به 1 مخلوط و با کمک آنزیم لیگاز 4 انتقال داده شدند . ecoli dh5? ترانسفورماسیون یک مرحله ای پلی اتیلن گلیکول ، معروف به روش چانگ ، به سویه حاوی آمپی س یلین و یا فتن کلونی های مورد نظر، برای هر یک از جدایه های lb پس از غربالگری بر روی محیط آگار مورد آزمایش 3 کلونی برای تعیین توالی انتخاب گردید . مقایسه توالی نوکلئوتیدی و آمینواسیدی این جدایه ها با ایران، دیگر کشورهای خاورمیانه و آسیا نشان داد که جدایه های اهو از از h9n یکدیگر و با دیگر جدایه های 2 نظر فیلوژنتیک همراه با جدایه ای جدید از منطقه تهران در گروه فیلوژنیکی مجزایی قرار دارند . بطور کلی انطباق کامل ck/ir/ngv-1/ جدایه های این مطالعه از نظر جایگاه های آمینواسیدی مهم نیز با ویروس 06 دارای منشاء یکسان ck/ir/ngv-1/ دارند. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت که جدایه های اهوازو و یروس 06 باشند، اما برای اطمینان از این امر ضروریست که جدایه بیشتری از مناطق مختلف ایران جداسازی و مورد بررسی قرار گیرند.

ویروس آنفولانزای مرغی از جنس آنفولانزا ویروس a و از خانواده ارتومیکسوویریده می باشد . هدف از این تحقیق کلون کردن و تعیین توالی ژن کد کننده پروتئین ns1 از یک جدایه ی بومی ویروس آنفولانزای مرغی تحت تیپ h9n2 بود. پروتئین ns1 جهت طراحی تست الیزا، برای تفریق طیور عفونی از طیور واکسینه شده، استفاده می شود. بدین منظور ابتدا براساس چندین توالی نوکلئوتیدی ns1، از ویروس آنفولانزای مرغی h9n2 که از منابع اطلاعاتی استخراج شدند، پرایمرهای لازم طراحی شدند. سپس ژن ns1 با استفاده از روش rt – pcr تکثیر داده شد. وکتور pmal-cx و ژن تکثیر یافته ns1 هر دو توسط آنزیم های محدود الاثر هضم و سپس با استفاده از آنزیم لیگاز t4به همدیگر پیوند داده شدند. در مرحله بعد این ساختار به باکتری tg1 منتقل شد و وکتور نوترکیب خالص شده جهت تعیین توالی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که توالی ژن ns1 از جدایه اهواز بیشترین قرابت فیلوژنی را با جدایه های اخیر استان تهران دارد و در زیر گروه iii از دسته ی اورآسیای جدایه های h9n2 قرار دارد.

استروس اویس (مگس بینی گوسفند) یکی از مهم ترین انگل ها در نشخوار کنندگان کوچک اهلی می باشد. و استروزیس زئونوز نیز محسوب می شود و چندین مورد از عفونت های تنفسی و غیر تنفسی حنجره انسان در بسیاری از نقاط جهان بوسیله این مگس مشاهده شده است. هدف از این مطالعه جداسازی و شناسایی آنتی ژن های سوماتیک و دفعی- ترشحی لارو استروس اویس با روش sds_page و ایمنوبلاتینگ می باشد. جهت انجام این مطالعه با مراجعه به کشتارگاه اهواز و علامت گذاری و خونگیری ازدام های مشکوک به بیماری، نوزادهای مرحله دوم و سوم( l2 وl3) از بینی گوسفندان کشتار شده جدا گردید و لاروها چندین بار باpbs آنتی بیوتیک دار شستشو داده شد. برای تهیه آنتی ژن های سوماتیک تعدادی لارو l2و l3در pbs همراه با dtt بصورت مجزا به وسیله سونیکاتور هموژنیزه و بعد سانتریفیوژ گردید و مایع رویی هریک فیلتر شدند. برای تهیه آنتی ژن های دفعی -ترشحی تعدادی لارو l2 و l3 را در محیط rpmi آنتی بیوتیک دار در انکوباتور همراه با co2 5 درصد برای 24 الی 48 ساعت کشت داده شد. سپس سانتریفیوژ و فیلتر گردید و در نهایت میزان پروتئین نمونه ها به روش برادفورد اندازه گیری شدند. جهت تهیه آنتی سرم و بررسی ایمنی زایی این آنتی ژن ها تعدادی خرگوش با آنتی ژن های استروس اویس ایمن شدند و از آنها خونگیری به عمل آمد. با استفاده از روش sds-pageپروفایل پروتئینی نمونه ها مشخص گردید. تعیین آنتی ژن های ایمنوژن به روش ایمنوبلاتینگ با استفاده از سرم خرگوش و گوسفند و کنژوگه های مربوطه انجام شد. در پایان این نتیجه حاصل شد که می توان از باند های 25 و 28 کیلوداالتون sl2 و باند 28 کیلوداالتون sl3 و همچنین باندهای 25 و59 کیلودالتونیesl3 ایمنوبلات خرگوش، و همچنین باند 28 کیلودالتونی el2،el3،sl2،sl3 و باند 57 کیلودالتونی sl2 ایمنوبلات گوسفندی، به عنوان قوی ترین باند ها برای ایمنی زایی استفاده کرد و یا آنها را خالص سازی کرده و جهت مطالعات تکمیلی از این باند ها بهره برد.

هدف از این تحقیق کلون کردن ژن سازنده ناحیه ثابت زنجیره سنگین igg گاو و بررسی بیان آن در e. coli بود. بدین منظور ابتدا توالی نوکلئوتیدی ژن سازنده ناحیه ثابت زنجیر gamma 1 گاو از بانک ژن استخراج و مورد بررسی قرار گرفت تا پرایمرهای مناسب برای تکثیر این ژن در آزمایش rt-pcr طراحی گردد. سپس با استفاده از پرایمرهای طراحی شده ژن سازنده ناحیه ثابت زنجیر gamma 1 گاو با روشrt-pcr تکثیر گشت. در این آزمایش بعنوان الگو از rna استخراج شده از بافت طحال یک گاو نر تازه کشتار شده استفاده گردید. محصول rt-pcr و نیز پلاسمید بیانی پروکاریوتی pmal-c2x توسط آنزیم های محدود الاثر ecor i و sal i هضم شده و با استفاده از آنزیم لیگاز t4 به یک دیگر متصل شدند. این ساختار سرانجام به باکتری e. coli سویه tg1 منتقل شد و بیان پروتئین با استفاده از روش های sds-page و وستر بلاتینگ تایید گشت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ناحیه ثابت زنجیر سنگین igg با موفقیت در e. coli کلون و بیان شده بود.

هدف تحقیق، طراحی آزمایش الیزای اختصاصی براساس پروتئین ns1 ویروس آنفلوانزای تیپ aمی باشد تا بتوان پرندگان عفونی شده ی طبیعی با ویروس آنفلوانزا را از پرندگان ایمن شده با واکسن غیرفعال متمایز نمود. بدین منظور آزمایش الیزا با استفاده از پروتئین ns1 نوترکیب بدست آمده از یک جدایه ی بومی ویروس آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ h9n2 و بیان شده در باکتری اکلای، طراحی گردید. سیصد و پانزده قطعه جوجه ی یک روزه گوشتی تهیه گردید و در سن 7 روزگی از 15 قطعه جوجه برای تعیین عیار پادتن مادری علیه بیماری آنفلوانزا خون گیری به عمل آمد. بقیه ی جوجه ها به طور تصادفی به 3 گروه مساوی تقسیم شدند. جوجه-های گروه 1، در سن 21 روزگی با واکسن کشته ی آنفلوانزا تحت تیپ h9n2به روش زیر پوست پشت گردن واکسینه شدند. جوجه های گروه 2 در سن 21 روزگی با 2/ 0 میلی لیتراز مایع آلانتوئیک عفونی شده با ویروس آنفلوانزا تحت تیپ h9n2و عاری از باکتری به روش تلقیح داخل بینی آلوده شدند. جوجه های گروه 3 به عنوان گروه شاهد، واکسن یا ویروس زنده را دریافت نکردند. در سن 42 روزگی از جوجه های تمام گروه ها از ورید بال خون گیری به عمل آمد. سرم های استحصال شده در سن 42 روزگی در طراحی آزمایش الیزا مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد، الیزای طراحی شده، پاسخ پادتن ضد ns1 را فقط در سرم پرندگانی که به طور تجربی با ویروس زنده ی آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ h9n2آلوده شده بودند می تواند ردیابی نماید. همچنین آزمایش الیزای طراحی شده برای ردیابی پادتن ضد ns1 آنفلوانزا می تواند با ویژگی 100 % و حساسیت 3/93% پرندگان آلوده با ویروس آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ h9n2را از پرندگان واکسینه در برابر واکسن آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ h9n2تشخیص دهد.

ویروس نیل غربی از عوامل عفونی منتقل شونده توسط ناقل است که در چرخه ی انتقالی موجود میان پرندگان و حشرات حفظ می شود. بیماری ایجاد شده توسط این عامل در انسان و اسب سانان، معمولا بدون علامت و یا به صورت بیماری با تب خفیف می باشد. با این حال مننگو آنسفالیت و یا آنسفالیت کشنده نیز ممکن است دیده شود. هدف از این مطالعه مشخص ساختن حضور سرمی آلودگی wnv و همچنین ارتباط این عامل با تعیین کننده های محیطی و میزبانی موجود در اسبان استان خوزستان می باشد. طی سال های 1390-1389 نمونه های سرمی به صورت تصادفی از 155 رأس اسب از 7 بخش از استان خوزستان جمع آوری گردید و بوسیله آزمون الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون مربع کای ، آزمون فیشر و رگرسیون لوجستیک تحلیل گردیدند. حضور سرمی آلودگی 3/70 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد5/77-1/63) بود. بررسی آماری نشان دهنده این مطلب می باشد که سن، منطقه، وجود آبگیر، نوع بستر، بیرون ماندن از اصطبل در زمان تاریکی هوا و روش کنترل حشرات به طور معنی داری با آلودگی به این ویروس مرتبط است. اما نژاد، جنس، تعداد اسبان دسته، وجود رودخانه و دارا بودن سابقه ابتلاء به بیماری های دیگر ارتباط آماری معنی داری با حضور آلودگی به این ویروس نداشتند. مطالعه حاضر نشان دهنده حضور wnv در استان خوزستان می باشد. با توجه به وضعیت آب و هوایی منطقه و سهولت انتقال بیماری های ایجاد شده بواسطه ناقلین، مد نظر قرار دادن اقدامات کنترلی و پیشگیرانه توسط مسئولین الزامی است

اکتیمای واگیر یک بیماری ویروسی جلدی و غیرسیستمیک است که به طورعمده گوسفند و بز را مبتلا می کند و به وسیله تماس مستقیم به انسان قابل انتقال می باشد. با مطالعه ی ژنوم ویروس عامل این بیماری، حضور ژنی مشابه با ژن vegf در آن نشان داده شده است. vegf و گیرنده های آن دارای نقش مهمی در روند رگ زایی می باشند. ژن vegf ویروس اورف (vegf-e) به عنوان یک عامل حدت ویروسی محسوب شده است، اما توالی آن در جدایه های مختلف ویروس متغییر است. هدف از مطالعه حاضر تعیین توالی، کلونینگ و بیان ژن vegf-e ویروس اورف در جدایه ای از شهر اهواز (ahvaz-1/ iran/ 2011) بود. در ابتدا جهت آگاهی از خصوصیات ژنتیکی ژن vegf-e ویروس اورف در این جدایه، توالی نوکلئوتیدی این ژن تعیین و مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ناحیه کد کننده ژن vegf-e با آزمایش pcr تکثیر و تعیین توالی گردید. توالی نوکلئوتیدی ژن vegf-eدر جدایه مورد مطالعه در مقایسه با 10 توالی دیگر این ژن که از بانک ژن استخراج شدند، مورد بررسی و مطالعه فیلوژنتیک قرار گرفت. بر اساس توالی ژن vegf-e، جدایه -اهواز بیشترین (98%) و کم ترین (8/42%) شباهت را به ترتیب با جدایه های nz2/ newzland/ 2005 و nz7/ newzland/ 1994 داشت. سپس، ژن vegf-eجدایه ی ahvaz-1/ iran/ 2011 در وکتور بیانی- پروکاریوتی pmal-c2x در باکتری اشریشیا کلای سویه ی rosetta کلون گردید. بررسی بیان پروتئین نوترکیب mbp-vegfe با استفاده از روش sds- page نشانگر بیان موفق این پروتئین بود.

نئوسپورا کانینوم تک یاخته ای از شاخه اپی کمپلکسا بوده و طیف وسیعی از حیوانات خونگرم را آلوده می کند و عامل مهم سقط در گاو می باشد. آنتی ژن گرانول متراکم 7(ncgra7) یک پروتئین ایمونودامینانت مهم و قابل اعتماد در تشخیص نئوسپوروزیس در گاو می باشد. هدف از تحقیق حاضر، تولید آنتی ژن نوترکیب ncgra7 و استفاده از آن در تدوین آزمایش الایزا و مقایسه ارزش تشخیصی آن با کیت تجاری الایزا می باشد. بدین منظور قطعه ای از dna انگل مربوط به gra7 با استفاده از آزمون pcr تکثیر یافت. پس از تأیید ردیف نوکلئوتید ی محصول pcr در پلاسمید pmal-c2xکلون و پروتئین در باکتری e.coli سویه tg1 بیان و با وسترن بلات تأیید شد. پس از خالص سازی پروتئین نوترکیب ncgra7 با استفاده از رزین آمیلوز و تعیین غلظت پروتئین نوترکیب، آزمایش الایزا با استفاده از آنتی ژن نوترکیب ncgra7 جهت تشخیص آنتی بادی ضد نئوسپورا کانینوم برای سرم های گاو و گاومیش طراحی گردید. تیتر آنتی بادی 108 سرم گاو و 122 سرم گاومیش با استفاده از الایزا های استاندارد شده با ncgra7 و کیت تجاری الایزای(idexx) تعیین گردید. حساسیت و ویژگی این تست برای الایزا های طراحی شده با ncgra7 برای سرم های گاومیش به ترتیب90 و 97 درصد و برای سرم های گاو به ترتیب 91 و 94 درصد بود. شیوع سرمی نئوسپورا کانینوم در 108 نمونه سرم های گاو جمع آوری شده از اطراف اهواز در کیت الایزای تجاری idexx ، 70/53 درصد و در الایزای طراحی شده ncgra7، 85/51 درصد بود و در 122 نمونه سرمی گاومیش در کیت الایزای تجاری idexx و الایزای طراحی شده با ncgra7 به ترتیب 55/56 و 37/57 درصد بود. اختلاف معنی داری بین دو تست کیت الایزای تجاری idexx و الایزای طراحی شده با ncgra7 مشاهده نشد (05/0> p). درجه تطابق تقریباً کاملی بین نتایج دو تست در الایزا های طراحی شده برای گاو و گاومیش وجود داشت. آماره کاپا در الایزای طراحی شده برای سرم های گاو 85/0 و در الایزای طراحی شده برای سرم های گاومیش83/0 بود (001/0> p). نتایج نشان داد که الایزای طراحی شده بر اساس آنتی ژن نوترکیب ncgra7 تستی قابل اعتماد برای تشخیص آنتی بادی اختصاصی در آلودگی نئوسپورا کانینوم تحت شرایط مزرعه به نظر می رسد.

آنفلوانزای پرندگان یک بیماری ویروسی مهم و با اهمیت جهانی است که باعث خسارات اقتصادی در صنعت طیور می شود. ویروس آنفلوانزای پرندگان در خانواده ارتومیکسوویریده جز ویروس آنفلوانزا جنس a طبقه بندی شده است.روش های تشخیص آزمایشگاهی عفونت ویروس آنفلوانزا بر اساس جداسازی و شناسایی ویروس، یافتن اسیدنوکلئیک ویروس و روش های سرولوژی می باشند. یک برنامه کنترلی مناسب مانند بررسی های سرولوژیکی آنتی بادی های ویروس آنفلوانزا نقش مهمی در پیش گیری و کنترل آنفلوانزای پرندگان داردبررسی های آنتی ژنتیکی نشان داده است که نوکلئوپروتئین (np)، پروتئینی است که در بین سویه های مختلف ویروس حفاظت شده است. بنابراین تشخیص سرولوژیکی بر اساس بررسی آنتی بادی علیه np می تواند برای نشان دادن ایمنی ایجاد شده در برابر همه سروتیپ های ویروس آنفلوانزای جنس a استفاده گردد. هدف این مطالعه طراحی و ارزیابی الیزای رقابتی با استفاده از نوکلئوپروتئین نوترکیب و آنتی بادی مونوکلونال ویژه این نوکلئوپروتئین جهت تشخیص سرولوژیک آنفلوانزای پرندگان می باشد. جهت طراحی این آزمایش میزان مناسب آنتی ژن np و رقت های آنتی بادی منوکلونال و کنژوگه پراکسیداز ضد igg موش با آزمایش cherkerboard تعیین گردیدند. سپس 83 نمونه سرمی مرغ تهیه شده از پرندگان واکسینه، پرندگان مبتلا شده به عفونت آنفلوانزا و نیز از پرندگان غیرواکسینه و غیرآلوده به ویروس آنفلوآنزا با آزمایش hi و نیز الیزای طراحی شده مورد آزمایش قرار گرفتند. نقطه برش الیزای طراحی شده بر اساس درصد مهار هر نمونه سرمی در الیزا و نتایج آزمایش hi (به عنوان آزمایش استاندارد) با روش roc تعیین گردید. تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که الیزای طراحی شده در مقایسه با hi برای شناسایی حیوانات واکسینه و مبتلا به عفونت به ترتیب دارای حساسیت 65 درصد و 100 درصد و ویژگی 100 درصد برای هردو گروه بود.

استافیلوکوکوس اورئوس عامل بیماری های متنوع بوده و رایج ترین عامل ورم پستان در گاو است که خسارت های هنگفتی را به صنعت تولید شیر وارد می سازد. یکی از عوامل چسبان استافیلوکوکوس اورئوس، پروتئین متصل شونده به کلاژن(cna) است. نقش cna در بیماریزایی و حدت استافیلوکوکوس اورئوسومحافظتکنندگی آن اثبات شده است. فعالیت اتصال به کلاژن cna مربوط به قطعه یa آن است. هدف از این مطالعه، کلونینگ و بیان قطعه یa ژن cna، در e. coli بود. برای این منظور، پس از استخراج dna از باکتری، ژن مورد نظر به طولbp1500 از طریقpcr تکثیر و در پلاسمیدpmal-c2x کلون شد؛ در مرحله ی بعد پلاسمید نوترکیب به سویه یtg1 باکتریe. coli منتقل گشت. بیان پروتئین نوترکیب تولید شده با استفاده از sds-page و تعیین توالی نوکلئوتیدی مورد تأیید قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادکهباکتری حامل پلاسمید نوترکیب فوق،با موفقیت پروتئین متصل شونده به کلاژن را بیان می کند، بنابراین می توان در مطالعات بعدی، ایمنی زایی و محافظت کنندگی آن در برابر عفونت های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس را مورد سنجش قرار داد.

ژیاردیا دئودنالیس تک یاخته روده ای انگلی با پراکندگی جهانی است که درطیف وسیعی از میزبان ها شامل انسان و حیوانات ایجاد عفونت می کند. مطالعات بر روی شاخصه های ژنیتیکی ژیاردیا دئودنالیس به وسیله قطعات ژنومی خاص نشانگر 8 اسمبلاژ(a-h) از این انگل بوده است. یافته ها نشان داده که اسمبلاژ a و b در انسان ودام و اسمبلاژ e در علفخواران ایجاد عفونت می کنند. در این تحقیق نمونه های مدفوع از گوسفند، بز، گاو، گاومیش و اسب های شهر اهواز جمع آوری شد. کیست ژیاردیا به وسیله میکروسکوپ نوری تشخیص داده شد.شیوع آلودگی به ژیاردیا در این علفخواران اهلی به ترتیب %6/17، %17، %28،% 4/39 و% 6/36 بوده است. ژنوتیپ 15 نمونه از هر دام به وسیله واکنش زنجیره ای پلی مراز- تکنیک چند شکلی طولی قطعه محدود شونده (pcr_rflp) با استفاده از ژن های گلوتامات دهیدروژناز (432 جفت بازی) توسط آنزیم های niaiv و rsai و ژن تیروفسفات ایزومراز (605 و 530 جفت بازی) با آنزیم rsai و همچنین توالی یابی قطعه 292 جفت بازی ss-rrna تعیین شد. نتایج آزمایشات نشان داد که گوسفندان و بزها همگی به اسمبلاژ e و گاوها و اسب ها آلوده به اسمبلاژ e (3/73% و80%) و اسمبلاژ ai (7/26% و 20%) و آلودگی ژیاردیا در گاومیش به اسمبلاژهای e (40%)، ai (7/46%) و biii (3/13%) بوده است. آنالیز آماری بیانگر ارتباط میان سن و اسمبلاژهای زئونوز تنها در گاوهای زیر یک سال و گاومیش های زیرسه سال بوده ولی ارتباطی میان سن و قوام مدفوع و ژیاردیازیز در علفخواران اهلی گزارش نشده است. نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر آن است که جهت تشخیص اسمبلاژ جدایه ها استفاده از چند ژن (تکنیک mlg) در تعیین دقیق اپیدمیولوژی ژیاردیا موثر می باشد. ژیاردیا دئودنالیس یکی از انگل های معمول در علفخواران اهلی است و گاو، گاومیش و اسب به عنوان منبع آلودگی زئونوز در منطقه اهواز می باشد.

بیماری لکه سفید یکی از چهار پاتوژن خطرناک خانواده پنائیده می¬باشد، که سالانه خسارات اقتصادی زیادی به صنعت میگوپروری در سطح دنیا و ایران وارد می¬سازد. هدف از مطالعه حاضر ردیابی ویروس در منابع آلوده به ویروس بیماری لکه سفید و تعیین ژنوتیپ آن¬ها بر اساس موقعیت جغرافیایی در استان¬های بوشهر و خوزستان بود. جامعه هدف در این تحقیق مراکز تکثیر و پرورش استان بوشهر و خوزستان در بازه زمانی 1391 تا 1392 بود. به¬همین منظور با انجام آزمایش غربال¬گری به روش nestedpcr توسط کیت تشخیصی iq2000 از کلیه مراکز تکثیر و پرورش در استان بوشهر و خوزستان و کلیه منابع احتمالی مانند مولد، پست لارو، غذای زنده، میگوی منابع وحشی، میگوی پرورشی وخرچنگ¬های منابع وحشی نمونه¬برداری صورت گرفت. نتیجه غربال¬گری، ردیابی11 جدایه ویروس بود. به¬منظور ژنوتیپ ویروس¬های ردیابی شده سه ناحیه مختلف orf75، orf94 وorf125 از جدایه¬های ویروس توسط پرایمرهای اختصاصی، تکثیر و سکانس گردید. کلیه توالی-های سکانس شده به تعداد 30 ژن در بانک ژنی (ncbi) ثبت گردید. توالی¬های سکانس شده در هر یک از orf75،orf94 و orf125 از نظر توالی¬های تکرار¬پذیر مورد ارزیابی قرار گرفت. در orf94 توالی¬های تکرار¬پذیرbp54، در orf125 توالی¬های تکرار¬پذیر bp69 و در orf75 توالی¬های تکرارپذیر bp102 و bp45 بررسی شد. تعداد توالی¬های تکرار¬پذیر یافت شده bp 102 و bp45 در orf75 در کلیه جدایه¬های ویروس به ترتیب 4-1 تکرار و 12-2 تکرار مشاهده گردید. در orf94، 12-3 تکرار از توالی bp54 مشاهده و در orf125 توالی تکرار¬پذیر bp69، 5-3 تکرار مشاهده گردید. هم¬چنین orf94 از نظر snp مورد ارزیابی قرار گرفت که در موقعیت 48 بازی در جدایه¬های ویروس، نوکلئوتیدهای گوانین و تیمین مشاهده گردید. علاوه بر آن دو نمونه جداگانه از سایت گواتر چابهار مربوط به سال¬های 1391 و 1392 بررسی گردید. نمونه¬های مثبت مربوط به پست لارو، غذای لاروی و میگوی پرورشی بود. نتایج به¬دست آمده بر اساس تاریخچه وقوع بیماری و ژنوتیپ ویروس تفسیر گردید و مشخص شد که ویروس¬های ردیابی شده در استان¬های بوشهر، خوزستان و سیستان و بلوچستان در سال¬های 1391 و 1392 با هم متفاوتند. در استان خوزستان در سال 1391 منشاء آلودگی از پست لارو و در استان بوشهر منشاء آلودگی غذای پست لاروی بوده است. منشاء آلودگی در استان سیستان و بلوچستان مشخص نشد. اقدامات و تمهیدات سریع صورت گرفته از سوی سازمان دامپزشکی در دو استان بوشهر و خوزستان موجب گردید که بیماری در هر دو استان منتشر نشده و دوره پرورشی در هر دو استان با موفقیت به پایان برسد.

بیماری نیوکاسل یکی از مهم ترین بیماری های ویروسی پرندگان بوده که گونه های زیادی از جمله ماکیان اهلی و کبوتران را آلوده می کند. سویه ی حاد ویروس بیماری نیوکاسل در کبوتران، پارامیکزوویروس-1 کبوتر نامیده شده (ppmv-1) که می تواند باعث ایجاد بیماری نیوکاسل در ماکیان اهلی نیز گردد. به منظور جداسازی، تعیین هویت و مقایسه ی فیلوژنتیکی ویروس پارامیکزوویروس-1 کبوتری در اهواز و ارزیابی بیماری زاییِ ویروس جداشده در جوجه های گوشتی، از 50 گله ی کبوتر در شهرستان اهواز در خلال سال های 93-92، نمونه برداری انجام گردید. نمونه برداری از22 گله کبوتران زنده ی مشکوک به بیماری نیوکاسل از طریق سوآب های کلوآکی و دهانی حلقی و از28 گله ی کبوتران مشکوکِ تلف شده از مغز، نای، ریه، کبد، طحال و لوزه های سکومی به عمل آمد و نمونه ها در کنار یخ به آزمایشگاه بخش بیماری های طیور دانشکده ی دامپزشکی اهواز منتقل شدند. هر نمونه پس از آماده سازی به 5 تخم مرغ های جنین دار 11-9 روزه تلقیح تلقیح و به مدت 7 روز انکوبه و سپس مایع آلانتوییک استحصال و با آزمون های هماگلوتیناسیون و ممانعت از هماگلوتیناسیون با سرم اختصاصی تعیین هویت گردیدند. در مرحله ی بعد rna ی ویروس نمونه ها استخراج و از روی آن cdna سنتز شد. به منظور جداسازی و تکثیر قسمتی از ژن f که ناحیه ی شکافتِ ndv را کد می کند از واکنش pcr استفاده گردید. پس از الکتروفورز و تایید مثبت بودن، محصولات pcr توالی یابی شده، توالی های نوکلئوتیدی به اسیدهای آمینه ترجمه و همچنین مقایسه ی فیلوژنتیکی نیز روی جدایه ها انجام گردید. در مرحله ی بعد جدایه ها از نظر بیماری زایی توسط آزمون متوسط زمان مرگ جنینی ارزیابی و حادترین سویه جهت چالش و بررسی محافظت واکسن b1 انتخاب شد. به این منظور یک صد و شصت جوجه ی گوشتی یک روزه تهیه شد و خون گیری جهت تعیین میزان پادتن مادری و زمان واکسیناسیون به عمل آمد و به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. جوجه های گروه 1 و 2 با واکسن b1 به روش قطره ی چشمی در 9 روزگی واکسینه شدند ولی جوجه های گروه 3 و 4 به عنوان شاهد غیر واکسینه نگه داری شدند. در روز 28 جهت تعیین میزان پادتن ضد ویروس نیوکاسل خون گیری به عمل آمد و جوجه های گروه 1 و 4 در سن 29 روزگی به روش قطره ی چشمی با ویروس جداشده از کبوتران به میزان eid50 105 چالش داده شدند. پس از آن پرندگان به مدت 10 روز از نظر نشانه های بالینی، تعداد تلفات و محافظت واکسن b1 در برابر ویروس جداشده مورد ارزیابی قرار گرفتند. این مطالعه نشان داد پارامیکزوویروس کبوتری نوع 1 در کبوتران اهواز انزوتیک بوده و از تخم مرغ جنین دار جهت تکثیر آن می توان استفاده نمود. از pcr با پرایمر های عمومی و قابل شناسایی برای تمامی ویروس های apmv-1، جهت جداسازی و تکثیر ناحیه ی ژنِ f، که کد کننده ی پیش ساز جایگاه شکافت ویروس های جدا شده از کبوتر بوده، می توان استفاده کرد. آنالیز ناحیه ی شکافت پیش ساز f0 روی 12 جدایه نشان داد تمامی جدایه ها، ویروس های حاد بیماری نیوکاسل با توالی 112krqkrf117 می باشند. در آنالیز توالی ناحیه ی شکافت، بیش ترین قرابت با ویروس های جدا شده از قزاقستان و چین مشاهده شد اما از نظر قرابت فیلوژنتیک بیش ترین قرابت با جـدایـه های کـویت، سوئد، دانمارک و چین مشاهده گردید. در بین 12 جدایه ی این مطالعه چند تفاوت اسید آمینه ای مشاهده گردید که از این نظر ویروس ها در 4 گروه قرار گرفتند. از نظر بیماری زایی بر اساس آزمایش متوسط مرگ جنینی، تمامی جدایه ها مزوژن بوده و در چالش ماکیان اهلی با حادترین جدایه تنها نشانه های تنفسی و التهاب ملتحمه و در مواردی افسردگی و بی حالی مشاهده گردید و تمامی گروه های چالش داده شده به طور معنی داری افزایش پادتن های ممانعت کننده از هماگلوتیناسیون ضد ویروس بیماری نیوکاسل را در انتهای دوره ی پرورش نسبت به قبل از چالش، نشان دادند. همچنین واکسن b1 به طور معنی داری نشانه های بالینی متعاقب چالش با ppmv-1 در ماکیان اهلی واکسینه شده در مقایسه با گروه واکسینه نشده را کاهش داد. این مطالعه نشان داد ویروس نیوکاسل جدا شده از کبوتر می تواند در ماکیان بیماری خفیفی ایجاد نماید و کبوتران می توانند در انتقال این ویروس به ماکیان اهلی نقش داشته باشند.

بیماری لمپی اسکین (lsd) یک بیماری حاد ویروسی ایجاد شده توسط ویروس کاپری پاکس در گاو می-باشد که با خسارت های اقتصادی زیادی همراه است. با توجه به همه گیری های اخیر بیماری در ایران و عدم وجود سابقه تحقیقات کافی در مورد یافته های آزمایشگاهی بیماری در دام های این منطقه، مطالعه ی حاضر به منظور بررسی یافته های هماتولوژیک و پارامترهای بیوشیمیایی و ارتباط آن با نشانه های بالینی در دام های مبتلا به lsd انجام گرفت و از روش pcr جهت تأیید تشخیص بیماری در مبتلایان استفاده گردید. در این مطالعه، 60 رأس گاو و گوساله ی مبتلا به لمپی اسکین ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز و 20 رأس گاو به ظاهر سالم به عنوان گروه کنترل از نظر بالینی، خون شناسی و بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت. از جمله علائم بالینی مشاهده شده در دام های بیمار می توان به ندول های پوستی، تب، بزرگ شدن غدد لنفاوی، ادم، کاهش اشتها و کاهش شیرواری اشاره کرد. آلودگی به ویروس کاپری پاکس در تمام مبتلایان به روش pcr تأیید شد. در ارزیابی خون شناسی، میانگین تعداد لکوسیت ها، لنفوسیت ها، ائوزینوفیل ها، اریتروسیت ها، هموگلوبین، میانگین غلظت هموگلوبین سلولی(mchc) و پلاکت ها در دام های آلوده به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد پایین تر بود( p<0.05). البته میانگین حجم سلولی(mcv) در گروه بیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد که بیانگر وقوع آنمی از نوع ماکروسیتیک هایپوکرومیک و جبران پذیر در دام های این گروه بود. در آزمایشات بیوشیمی مشخص گردید که سطح گلوکز، بیلیروبین تام و مستقیم و میزان فعالیت آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز(ast) و کراتین فسفوکیناز(cpk) سرم در گروه آلوده نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری یافته است. همچنین کاهش معنی داری در میزان کراتینین ، آلبومین و آهن سرم در دام های مبتلا به لمپی اسکین مشاهده گردید. سایر پارامترهای بیوشیمیایی تغییر معنی داری را نشان نداد. در مجموع ابتلا به بیماری لمپی اسکین در گاو با کاهش کلی در تعداد سلول های رده های مختلف خونی (پان سایتوپنی) و تغییرات معنی دار در پروفایل بیوشیمیایی سرم همراه بوده است. این تغییرات را می توان با روند التهابی بیماری و آسیب های سیستمیک ایجاد شده در ارگان های مختلف از جمله کبد، عضلات و اختلالات متابولیکی مرتبط دانست. بررسی پروفایل خونی و بیوشیمیایی در دام های مبتلا به لمپی اسکین می تواند در مشخص تر شدن جنبه های مختلف پاتوژنز بیماری و نهایتاً در ارزیابی پیش آگهی و بهبود روش های کنترل و درمان موثر باشد.