شعر معاصر با وجود تمام زیباییهای که دارد،برای مخاطب ، گاه دیریاب و دیرفهم است؛ این دیریابی باعث می شودکه خواننده نتواندآن گونه که باید،با این هنر معاصر ارتباط برقرارکند.شاملو، به عنوان یکی از شاخصترین شاعران نوپرداز،دارای اشعاری با مضامین و مفاهیم دیریاب و دشوار است. شعر او دارای ابهام وپیچیدگی خاصّی است و زبانش نیز سمبولیک و نمادین است . این عوامل،دریافت شعر او را دشوار می کند. هدف از این تحقیق آن است تا عوامل اصلی دشواری شعر او را بررسی کنیم و چرایی دیریابی اشعارش را تا حدّ امکان نشان دهیم.در نتیجه ی این پژوهش، ابهام به عنوان بارزترین و اصلی ترین دلیل این دشواری شناخته شد،سپس عواملی که باعث ابهام در شعر می شوند،استخراج گردیدند.آنگاه این عوامل مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفت .برای هر عامل،از آثار شاملو اشعاری به عنوان شاهد،نقل گردید تا برخی از گره ها گشوده شود.

چکیده: بدیع به همراه معانی و بیان فنون سه گان? بلاغت را تشکیل می دهند، صنایع بدیعی به دو گون? لفظی و معنوی تقسیم می شوند. اهمیّت کاربرد صنایع لفظی بدیعی، افزایش موسیقی شعر و کلام ادبی است و همین عامل موجب تأثیر و نفوذ بیشتر شعر در نفوس مخاطبان می شود. سنایی در سرودن حدیق? خود از دو سبک پیروی کرده است: یکی سبک خراسانی که کاربرد صنایع لفظی در این سبک بسامد فراوان داشته و دیگری سبکی است که در دور? دوم زندگی او که مصادف با تحوّل روحی در او بوده و تغییر کرده است و شعر و سخن سنایی بیشتر مبین ویژگی های شخصی و روحی اوست اشعار او ضمن برخورداری از چاشنی شور و حال عاشقانه و عارفانه به سبک عراقی نزدیک می گردد. اما مطلب مهم اینکه سنایی در سرودن حدیقه الحقیقه خویش فارغ از آرایه های لفظی هدفش تعلیم و پند بوده ولی استفاده از این صنایع لفظی باعث شده او مطالب خود را به بهترین شکل ممکن بیان کند و اثر گذاری و زیبایی حدیقه الحقیقه مضاعف شود.