چکیده مقدمه: هدف پایان نامه حاضر تعیین نقش آدنوزین تری فسفات مرکزی در تنظیم مصرف غذا در جوجه های نوزاد بود. امروزه آدنوزین تری-فسفات به عنوان یک میانجی عصبی و یک میانجی همراه با گلوتامات، گابا، استیل کولین و دوپامین در مغز شناخته شده-است. هم اکنون معلوم گشته است که آدنوزین تری فسفات همراه با برخی فرآورده های آنزیمی آن (آدنوزین دی فسفات و آدنوزین) از طریق گیرنده های کانال یونی p2x و گیرنده های مزدوج شونده با پروتئین جی p1 و p2y که در مغز به طور گسترده ای وجود دارند عمل می کنند. روش ها: در این مطالعه اثر تزریق درون بطن مغزی atp و ppads (آنتاگونیست غیر انتخابی گیرنده های p2) بر مصرف غذا در جوجه های نوزاد مورد تحقیق قرار گرفت. در مراحل اول و دوم، به ترتیب جوجه های سه ساعت گرسنه و با گرسنگی شبانه مقادیر مختلف atp را دریافت کردند. در مراحل سوم و چهارم اثر atp و ترکیب atp با ppads مورد مطالعه قرار گرفت. در مرحله پنجم، مقادیر مختلف atp دوباره به جوجه های سه ساعت گرسنه تزریق گردید. نتایج: در مراحل اول و پنجم و نه در مراحل دو تا چهار تزریق atp میزان مصرف غذا را افزایش داد. اخذ غذا همچنین متعاقب تزریق ppads کاهش یافت. اثر atp توسط پیش تزریق با ppads تخفیف پیدا کرد. بحث: در این مطالعه، اثر افزایشی atp بر مصرف غذا با مطالعات انجام گرفته در جوندگان کوچک همخوانی داشت. به هر حال تناقض مشاهده شده در خصوص اثر atp احتمالأ مربوط به سطح فعالیت اکتونوکلئوتیدازها در مغز می باشد. اثر کاهشی ppads تأییدکننده درگیری گیرنده های p2 بر اخذ غذا است. به نظر می رسد که در جوجه ها، علامت دهی پورینرژیک با واسطه گیرنده های p2 درگیر تنظیم مصرف غذا می باشد. کلمات کلیدی: آدنوزین تری فسفات، اخذ غذا، گیرنده های p2، جوجه های نوزاد.

تجویز lps یا لیپوپلی ساکارید در طیور مشابه عفونت باکتریایی سبب ایجاد تب، تولید سیتو کینها و بی اشتهایی حاد ناشی از بیماری می شود. مهار سنتز پروستاگلاندین ها سبب کاهش اثرات بی اشتهایی ناشی از تجویز lpsمی گردد. آنزیم های کلیدی در سنتز پروستاگلاندین ها سیکلواکسیژنازها هستند که دارای دو ایزوفرم i و ii می باشند. با توجه به اهمیت مصرف غذا در افزایش رشد در مرغان گوشتی، در این مطالعه اثر تجویز مرکزی و محیطی مهارکننده های انتخابی آنزیمهای سیکلواکسیژناز i و iiبر میزان اخذ غذا در جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت . در این تحقیق به جوجه های گوشتی 7 روزه نژاد راس بعد از اعمال 3 ساعت گرسنگی با روش درون بطن مغزی و محیطی داروهای lps، پیروکسیکام (مهارکننده انتخابی آنزیم سیکلواکسیژنازi )، نیمسولید (مهارکننده انتخابی آنزیم سیکلواکسیژنازii) و حلال داروها به تنهایی و همچنین lps و پیروکسیکام، lps و نیمسولید به صورت توأم، تجویز و میزان اخذ غذا در زمانهای 0، 30، 60، 120، 240، 360 و 1440 دقیقه اندازه گیری شد. نتایج ما نشان داد که تجویز مرکزی و محیطی lps اخذ غذا را بطور معنی دار کاهش میدهد. تجویز توأم و مرکزی lps به همراه مهار کننده های آنزیم سیکلواکسیژناز تاثیری بر اخذ غذای تجمعی نشان نداد. تجویز محیطی داروی پیروکسیکام نیم ساعت قبل از lps اثری بر اخذ غذای تجمعی نسبت به گروه کنترل نداشت. در مورد داروی نیمسولید تجویز محیطی این دارو اخذ غذای تجمعی را از نیم تا 24 ساعت بعد بطور معنی دار کاهش داد. تجویز این دارو نیم ساعت قبل از lpsاخذ غذای تجمعی را از 6 تا 24 ساعت بعد از تجویز lps مهار کرد. این مطالعه نشان می دهد که احتمالا علاوه برآنزیمهای سیکلواکسیژناز، مکانیسم های دیگری نیز در ایجاد بی اشتهایی حاد ناشی از بیماری در طیور دخالت دارند. کلمات کلیدی: لیپوپلی ساکارید،آنزیم های سیکلواکسیژناز، بی اشتهایی، جوجه.

فوزبک آنتی بیوتیکی وسیع الطیف و ترکیبی است که از فسفومایسین، فروکتوز و یکسری از الکترولیت ها تشکیل شده است. نفوذ پذیری بالا و همچنین مقاومت میکروبی کم فوزبک را دارویی مناسب جهت درمان بیماریهای شایع صنعت طیور می سازد. در این مطالعه اثر آنتی بیوتیک فوزبک بر پارامترهای بیوشیمیایی خون در جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. داروی فوزبک با دوزهای 160 و 320 میلی گرم بر کیلوگرم به آب آشامیدنی طیور (4 گروه 10 تایی جوجه های 20 روزه) به مدت 5 روز اضافه شد. سپس نمونه های خون در یک گروه بعد از شش روز و در گروه دوم بعد از دوازده روز جمع آوری و فاکتورهای اوره، کراتینین، اسیداوریک، آلکالین فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز با استفاده از روشهای روتین آزمایشگاهی اندازه گیری شدند. نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که افزودن داروی فوزبک به آب آشامیدنی طیور سبب تغییر معنی داری در میزان فاکتورهای کراتینین، اسیداوریک، آلکالین فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز در مقایسه با گروه کنترل نگردید (05/0p>). نتایج این مطالعه نشان داد که تجویز مقادیر درمانی فوزبک، اثری روی فاکتورهای بیوشیمیایی ندارد. لغات کلیدی: فوزبک، پارامترهای بیوشیمیایی، جوجه های گوشتی

چکیده: مقدمه: استرس و اضطراب یکی از مشکلات شایع جوامع در دنیا است. با توجه به عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای شیمیایی، گیاهان دارویی به عنوان جایگزینی مناسب مطرح شده اند. در این مطالعه اثرات‏ ضداضطرابی و خواب آوری عصاره های آبی و الکلی گیاه به لیمومورد بررسی قرار گرفت. روش کار: برای سنجش اثرات ضد اضطرابی از تست ماز بعلاوه ای شکل مرتفع و برای بررسی اثرات خواب آوری از تست القای خواب توسط کتامین استفاده شد. در تست ماز بعلاوه ای شکل مرتفع (epm) پارامترهای درصد تعداد ورود و مدت زمان اقامت در بازوهای باز و بسته ارزیابی گردید. در مورد تست القای خواب، زمان شروع خواب و مدت زمان خواب ثبت شد. بدین منظور به گروه های هفت تا هشت تایی از موش های سوری به ترتیب عصاره های آبی و الکلی گیاه به لیمو با دوزهای 1، 10، mg/kg100،آب مقطر و دیازپام (mg/kg2) تجویزشد. نتایج: تحلیل داده ها با کمک آنالیز آماری one way anova و تست تکمیلی دانکن نشان داد که در تست ماز بعلاوه ای شکل مرتفع عصاره آبی گیاه به لیمو با دوز mg/kg10 سبب افزایش معنی دار در مدت زمان اقامت در بازوهای باز و کاهش مدت زمان اقامت در بازوهای بسته نسبت به گروه کنترل گردید (05/0>(p . همچنین یافته ها نشان داد که دوزهای10 (01/0p<) و mg/kg 100 (001/0p<) عصاره الکلی گیاه به لیمو زمان شروع خواب را کوتاه، و هر سه دوز 1، 10 و mg/kg 100 عصاره الکلی مدت زمان خواب را افزایش می دهد (001/0p?). نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که گیاه به لیمو می تواند در درمان اضطراب و بی خوابی موثر باشد.