امروزه در سازمان ها علاوه بر دارایی های مشهود، دارایی های نامشهود اهمیت کلیدی در رابطه با موفقیت هرچه بیشتر سازمان ها دارا می باشند به نحوی که مزیت رقابتی سازمان ها بیش از آن که وابسته به منافع فیزیکی آن ها باشد، به دانشی که در اختیار آن-هاست، بستگی دارد. همچنین، در این راستا، خارج از مرزهای سازمان منابعی از دانش وجود دارند که سازمان با بهره گیری از آن ها می تواند مزیت رقابتی خود را توسعه دهد تا قابلیت های نوینی را بدست آورد. سرمایه انسانی و ظرفیت جذب دانش از جمله مهمترین عوامل نامشهود هستند که دارای اهمیت کلیدی در موفقیت سازمان هستند اما مطالعات بسیار اندکی به بررسی رابطه بین آن ها و تاثیرشان بر نوآوری و عملکرد مالی پرداخته اند. درحالی که مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین سرمایه انسانی در سطح سازمان با ظرفیت جذب دانش به عنوان مکانیزمی برای شناسایی و انتقال جریان دانش خارجی و نوآوری به عنوان مکانیزمی برای تبدیل نوآوری به سود و منافع محسوس و نهایتا ارتقا عملکرد مالی می پردازد. جامعه آماری تحقیق حاضر شرکت-های تولید فعال و بزرگ استان خوزستان می باشد و از روش نمونه گیری دردسترس (داوطلبانه) برای انتخاب نمونه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و lisler8/5 استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که سرمایه انسانی با ظرفیت جذب دانش، نوآوری و عملکرد مالی مرتبط می باشد و ظرفیت جذب با عملکرد مالی مرتبط است اما با نوآوری مرتبط نیست؛ همینطور نوآوری با عملکرد مالی مرتبط است.