ماهی شوریده به دلیل اهمیت اقتصادی و بازار پسندی و اینکه از گونه های مهم تجاری و درجه یک محسوب می شود، همواره بعنوان یکی از گونه های هدف صید صیادان در جنوب کشور بوده است. این بررسی با تور گوشگیر مونوفیلامنت طی فصول صید 1391 – 1390 با هدف ترکیب گونه ای، فراوانی طولی و وزنی، رابطه طول – وزن و میزان صید به ازای واحد تلاش در آب های ساحلی جاسک انجام شده است. در مجموع تعداد 7651 عدد ماهی، مربوط به 39 گونه از 36 خانواده توسط تورگوشگیرمونوفیلامنت کفی طی 178 تورکشی صید و مورد زیست سنجی واقع شدند. ماهی شوریده با 81/26 درصد نسبت به سایرین بیشترین میزان را دارا می باشد. دامنه طولی ماهی شوریده بین 58 – 17/3 سانتی متر و بیشترین فراوانی در طبقه طولی 38– 35 (66/27%) می باشد. میانگین طول کل 02/5 ± 93/36 محاسبه شد. همچنین رابطه طول – وزن ماهی شوریده محاسبه شد و مقادیر a، b و 2r بترتیب 0095/0، 0092/3 و 88/0 بدست آمده که نشان دهنده رشد ایزومتریک می باشد. میزان صید به ازای واحد تلاش ماهی شوریده در ماه اسفند بیشترین (33/2463 گرم بر طاقه روز) و در ماه آبان کمترین (4/1122گرم بر طاقه روز) می باشد. میزان صید به ازای واحد تلاش برای ماهی شوریده در تور گوشگیر با چشمه 75 و 83 میلی متر به ترتیب 15904 و 29423 گرم بر طاقه روز بدست آمد که نشان دهنده عملکرد بهتر تور 85 نسبت به 75 می باشد. از روش غیر مستقیم هولت برای محاسبه پارامتر های انتخاب پذیری تور گوشگیر استفاده شده است. فاکتور انتخاب پذیری و خطای استاندارد به ترتیب 98/4 و 97/4 بدست آمد. براساس این روش حداقل اندازه چشمه گوشگیر مونوفیلامنت ماهی شوریده باید بزرگتر از 3/70 میلی متر باشد. اما براساس رابطه دور بدن با طول کل، چشمه تور 4/71 میلی متر بصورت کشیده جهت صید این ماهی پیشنهاد گردید. که این مساله برای پایداری ماهی شوریده در این منطقه مناسب می باشد.الگوی برداشت نشان داد که 5/40 درصد از ماهیان صید شده در اندازه های کمتر از طول بلوغ صید شده اند. در این مطالعه حالت های مختلف به دام افتادن ماهی شوریده هم در نظر گرفته شد که به ترتیب گوشگیر(81/67%)، سرگیر(36/15%)، تنه گیر(10/14%) و تورپیچ(71/2%) برآورد گردید.