در این تحقیق ابتدا نانوذرت tio2 ناخالص شده با کربن، نیتروژن و گوگرد (سیستئین)، به دو روش سونوشیمی و سل - ژل سنتز شدند و در مرحله بعد این نمونه ها توسط روش نورشیمیایی با فلزات طلا، نیکل و بیسموت ناخالص شدند. برای بررسی فعالیت نورکاتالیزوری این نانوذرات، از واکنش تخریب متیل اورانژ، به عنوان مدلی از آلاینده های طبیعی استفاده شد. در بررسی های انجام شده نمونه های سنتز شده با درصدهای مولی زیر بهترین فعالیت نورکاتالیزوری را در ناحیه مرئی از خود نشان دادند. tio2/سیستئین2%/bi1% (tio2/سیستئین تهیه شده به روش سونوشیمی) tio2/سیستئین2%/ni5/0% (tio2/سیستئین تهیه شده به روش سونوشیمی) tio2/سیستئین2%/au5/0% (tio2/سیستئین تهیه شده به روش سل - ژل) نمونه های سنتز شده با استفاده از طیف سنجی پراش اشعه ایکس xrd، طیف سنجی تبدیل فوریه ir، میکروسکوپ الکترونی روبشی sem، طیف سنجی پراکندگی انرژی اشعه ایکس edx و طیف سنجی نفوذی - انعکاسی فرابنفش - مرئی drs، مورد آنالیز قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که تحت هر دو نور مرئی و فرابنفش، tio2 فعالیت ناچیزی داشت اما با ناخالص سازی توسط فلزات و نافلزات، فعالیت آن در هر دو ناحیه به طور موثری بهبود یافت. در پایان یک مقایسه کلی از فعالیت نورکاتالیزوری نمونه های سنتز شده با درصدهای بهینه بعمل آمد که نشان داد نمونه tio2/سیستئین2%/ni0.5% بهترین فعالیت را در ناحیه مرئی دارا می باشد.