هدف از این پژوهش بررسی تاثیر برنامه های پیش دبستانی بر میزان آمادگی اجتماعی – هیجانی کودکان دبستانی شهر تهران بوده است . روش پژوهش در این تحقیق توصیفی از نوع علی – مقایسه ای بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان اول ابتدایی شهر تهران تشکیل می دهند که تعداد آن ها 474474 نفر بوده است . و از بین آن ها 135 نفر دانش آموز پیش دبستانی رفته و 50 نفر دانش آموز پیش دبستانی نرفته به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند . به منظور تحلیل داده ها از آزمون t گروه های مستقل استفاده شده است. همچنین به منظور ارزشیابی میزان آمادگی اجتماعی – هیجانی دانش آموزان از پرسشنامه آمادگی اجتماعی هیجانی استفده شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که :کودکانی که دوره پیش دبستانی را گذرانده اند نسبت به کودکانی که این دوره را نگذرانده اند از آمادگی اجتماعی- هیجانی بالاتری برخوردارندهمچنین دانش آموزانی که دوره پیش دبستانی را گذراند ه اند از توانایی خودتنظیمی و تعاملات اجتماعی بالاتری نسبت به کودکانی که این دوره را نگذرانده اند دارا هستند . همچنین تفاوت بین دانش آموزانی که این دوره را آموزش دیده و دانش آموزانی که این دوره را ندیده اند در مولفه خود آگاهی وجود ندارد . ودانش آموزان پایه اول ابتدایی که دوره پیش دبستانی را نگذرانده اند، به طور معناداری از رشد عاطفی بالاتری نسبت به دانش آموزانی که این دوره را گذرانده اند برخوردار هستند. کلید واژه ها : برنامه های پیش دبستانی ، آمادگی اجتماعی – هیجانی