هدف از پیاده کردن یک سیستم پایدار مدیریت ضایعات، انتخاب مناسب ترین گزینه دفع ضایعات با توجه به شرایط محیطی، اجتماعی و اقتصادی یک جامعه هست که این امر منجر به بهینه کردن سامانه مدیریت پسماند می شود. شهر یزد شامل 3 منطقه مسکونی هست که زباله های تولیدشده توسط شهروندان آن برای فراوری یا دفع به تأسیسات دفن و بازیافت حمل می شوند. مسئولان شهری به منظور عملکرد بهتر تأسیسات بازیافت، تفکیک زباله را به دو صورت تفکیک در مبدأ و تفکیک در مقصد انجام می دهند. همچنین بر مبنای تحقیقات انجام شده تقریباً 10% از کل ضایعات ورودی به تأسسیسات بازیافت، به عنوان پسماند به محل دفن فرستاده می شود. در این تحقیق سعی بر آن داریم تا از مدل برنامه ریزی خطی کسری تصادفی در بحث مدیریت ضایعات استفاده کنیم؛ که این مدل می تواند ما را در حل شرایطی که تابع هدف از نسبت دو مقدار مختلف تشکیل شده و مقادیر سمت راست محدودیت ها تصادفی هستند کمک نماید. با توجه به داده های مسئله و نتایج بدست آمده از حل مدل برنامه ریزی کسری با استفاده از نرم افزار lingo چنین نتیجه می شود که مدل برنامه ریزی کسری کارایی و هزینه بالاتری نسبت به مدل هزینه محور دارد پس اگر هدف اصلی کارایی باشد مدل برنامه ریزی کسری و چنانچه کمینه کردن هزینه در اولویت باشد مدل ccp باهدف کمینه کردن هزینه کاراتر است. مدل نسبت به پارامتر درآمد حاصل از بازیافت حساسیت بالاتری دارد. با افزایش درآمد کارایی به سطح بالاتری منتقل می شود و همچنین چنانچه درآمد های کاهش پیدا کند اختلاف مدل برنامه ریزی کسری با مدل ccp (باهدف کمینه کردن هزینه) کمتر می شود.