سیستم های آموزش هوشمند و آموزش الکترونیکی طی چند سال گذشته پیشرفت های قابل ملاحظه ای داشته اند. هر کدام از این سیستم ها به نحوی در بخشی از آموزش مورد استفاده قرار می گیرد، اما حوزه های فعالیتی آنها متفاوت است. خوشبختانه امروزه، افزایش محتویات علمی آموزشی، ضرورت بهره برداری بهینه از سیستم های آموزش الکترونیکی را بیش از پیش آشکار کرده است. از طرف دیگر با به کارگیری و ترکیب تکنیکهای هوشمندسازی به کار رفته در سیستم های آموزش هوشمند، می توان از دانش وسیعی که در سیستم های آموزش الکترونیکی وجود دارد و قسمت عمده ای از دانش بشری را شامل می شود، استفاده کرد و سیستم های آموزش هوشمند، مبتنی بر دانش سیستم های آموزش الکترونیکی ایجاد نمود. این پایاننامه با بررسی نقاط قوت و ضعف هر دو سیستم ضمن بیان لزوم ترکیب آنها، فرصت ها و چالش های پیرامون ادغام این سیستم ها را بیان می کند، سپس با ارایه یک طرح پیشنهادی مبتنی بر شبکه معنایی، الگوریتمی برای نمایش قسمتی از دانش یک سامانه آموزش مجازی به صورت شبکه معنایی ارایه می دهد و به دنبال آن با استفاده از شبکه معنایی ایجاد شده، الگوریتم های پیشنهادی مولد طرح درس، یافتن کوتاه ترین مسیر آموزشی و یافتن پرارزش ترین شی آموزشی را معرفی می کند. برای بررسی عملیاتی بودن طرح ارائه شده، با استفاده از روش ارایه شده در این پایان نامه، قسمتی از محتویات آموزشی یک سامانه آموزش مجازی که مورد استفاده اغلب دانشگاه های مطرح دنیا می باشد، جمع آوری شد و ضمن خلاصه سازی داده های آموزشی، بازنمایی قسمتی از دانش آن به صورت یک شبکه معنایی با موفقیت به انجام رسید. تمامی الگوریتم های پیشنهادی این پایان نامه از نظر پیچیدگی محاسباتی بررسی شدند. الگوریتم های مولد طرح درس از پیچیدگی o(n)، تعیین کوتاه ترین مسیر آموزشی از پیچیدگی o(n^3)و یافتن پرارزش ترین شی آموزشی از پیچیدگی o(n^2) می باشد. پیچیدگی محاسباتی اجرای این الگوریتم ها موید بازدهی خوب آنها در شرایط واقعی است. هم چنین با بررسی نتایج آموزشی، تاثیر مثبت به کارگیری سیستم پیشنهادی اثبات گردید.