قرار گرفتن صفحات نانو رس با ساختار لایه ای و یا ورقه ورقه شده با سطح منظر بالا در ماتریس پلیمری می تواند باعث بهبود برخی از خواص مانند خواص فیزیکی، مکانیکی، شیمیایی، الکتریکی و به خصوص نفوذ ناپذیری در مقابل گازها، بخار آب و مایعات شود. از کاربردهای ویژه ی این نانوکامپوزیت ها می توان به استفاده از آنها در صنایع بسته بندی و کاغذسازی اشاره کرد. تحقیقات انجام شده تا کنون برای ساخت این نانوکامپوزیت ها عمدتاً بر روی روش های امولسیونی و مینی امولسیونی متمرکز بود. در این روش ها مقدار زیادی عوامل فعال سطح استفاده می شد که اثرات مخربی بر روی خواص نهایی محصول به ویژه شفافیت و جذب آب داشتند. به همین منظور از روش پلیمری شدن امولسیونی پیکرینگ (که روشی عاری از عوامل فعال سطح می باشد) برای سنتز لاتکس نانوکامپوزیت پایه آبی استیرن – بوتیل آکریلات/ رس استفاده شد. در این روش ذرات سدیم کلوازیت (cloisite na+) نقش عامل فعال سطح جامد را بر عهده داشتند. فعالیت های انجام شده در این پروژه به شرح زیر می باشد: در مرحله ی اول به منظور خرد شدن صفحات رس، cloisite na+ پراکنده شده در فاز آبی تحت صوت دهی قرار گرفت، سپس مخلوط مونومرها به آن اضافه شد و دوباره تحت صوت دهی قرار گرفت تا امولسیونی پایدار تشکیل شود و در ادامه پلیمری شدن در حضور دو آغازگر پتاسیم پر سولفات (kps) و 2-´2 آزوبیس ایزوبوتیرو نیتریل (aibn) به طور جداگانه انجام شد. تجزیه و تحلیل و شناسایی نانوکامپوزیت ها با استفاده از طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری، تفرق اشعه ایکس و تفرق نور لیزر انجام گرفت. این نتایج حاکی از تشکیل ذرات زرهی شده با صفحات خاک رس بود. نتایج به دست آمده از تفرق اشعه ی ایکس، تشکیل ساختار ورقه ورقه شده را برای نمونه های سنتز شده با آغازگر kps و تشکیل ساختار میان لایه ای شده را برای نمونه های حاوی aibn نشان داد. همچنین تغییرات راندمان با درصد تبدیل پلیمری شدن و اندازه ی ذرات لاتکس در حضور مقادیر مختلف نانو رس مورد مطاله قرار گرفت. در مرحله ی بعد فیلم نانوکامپوزیت های حاوی 6، 8 و 10 درصد وزنی نانو رس تهیه شد و خواص حرارتی، مکانیکی و به خصوص نفوذ ناپذیری آنها در مقابل آب و اکسیژن مورد بررسی قرار گرفت، نتایج به دست آمده حاکی از بهبود این خواص در مقایسه با نمونه ی کوپلیمر خام (شاهد) بود.