شهرهای ایران خصوصاً در سال های اخیر رشد شتابان و ناموزونی را تجربه کرده اند. با توجه به این رشد شتابان شهرنشینی و همچنین عدم وجود سیستم مدیریتی کارآمد چه در گذشته و چه در حال به نظر می رسد وجود سیستم مدیریتی جدید که نگرشی پویاتر به شهر و شهروندان داشته باشد، لازم است. اگر مجموعه نظریه ها و پژوهش های تجربی ارائه شده بیانگر ترکیب علی برای تحقق حکمرانی خوب باشند، یک نقطه مشترک در همه نظریه های مورد بحث وجود دارد و آن نقطه اشتراک این است که برای تحقق حکمرانی خوب، وجود سرمایه اجتماعی ضروری است. در کلامی دیگر سرمایه اجتماعی زمینه ای مناسب برای دستیابی به یک مدیریت و حکمرانی شهری مطلوب در راستای رسیدن به یک زندگی اجتماعی یکپارچه و امن می باشد. لذا در این پایان نامه با توجه به مطالب گفته شده به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و حکمرانی مطلوب شهری پرداخته شده است. روش انجام تحقیق به صورت توصیفی – پیمایشی بوده و داده های موردنیاز به صورت کتابخانه ای و میدانی (روش پرسشنامه ای) جمع آوری شده است. از آنجایی که جامعه آماری تحقیق گسترده بوده، لذا با استفاده از فرمول کوکران 399 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این تحقیق جهت تجزیه و تحلیل داده ها، نرم افزار spss مورد استفاده قرار گرفت و فرضیات مطرح شده با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسن، خی دو و t-test مورد آزمون قرار گرفتند. در نهایت نتایج به دست آمده از آزمون این فرضیات بیانگر وجود همبستگی مثبت بین دو متغیر سرمایه اجتماعی و حکمرانی مطلوب شهری می باشد.