چکیده هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مهارت حل مسئله بر کاهش خشم، افزایش توانمندی حل مسئله و افزایش سازگاری دختران فراری است.در این پژوهش از سه پرسشنامه راه های مقابله با استرس برکلی ، پرسشنامه خشم اسپیلبرگر و پرسشنامه سازگاری بل استفاده شده است.برای توصیف داده های جمعیت شناختی از آمار توصیفی و برای آزمون فرضیات پژوهش ازآماراستنباطی استفاده شده است.مطالعه حاضر، از نوع شبه آزمایشی است و دارای پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل می باشد. به همین منظور با استفاده از شیوه نمونه گیری مبتنی بر هدف و به صورت تصادفی،15 نفر از دختران بهزیستی شهرری (دولت آباد) را به عنوان گروه آزمایش و 15 نفر دیگر از مراکز بهزیستی شهرستان تهران (شهید نواب صفوی) و شمیرانات (آصف) به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. نتیجه پژوهش بیانگر تأثیر آموزش مهارت حل مسئله در کاهش خشم و افزایش سازگاری دختران مستقر در بهزیستی می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که بین گروه آزمایش در زیر مقیاس های خشم (احساس خشم، بیان کلامی خشم، بیان فیزیکی خشم، خلق خشمناک، واکنش خشمناک، برون ریزی خشم، درون ریزی خشم، کنترل برون ریزی خشم، کنترل درون ریزی خشم) و زیر مقیاس های سازگاری (سازگاری در خانه، سازگاری بهداشتی، سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی، سازگاری شغلی یا تحصیلی) با گروه کنترل تفاوت وجود دارد به این معنی که گروه آزمایش در زیر مقیاس ها نمره بالاتر و در کاهش خشم نمره کمتری را به دست آوردند اما در شیوه حل مسئله (توانمندی حل مسئله) تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد.با توجه به نتیجه پژوهش می توان از شیوه آموزش مهارت حل مسئله برای کاهش خشم و افزایش سازگاری دختران استفاده نمود. کلید واژه ها آموزش مهارت حل مسئله، خشم، توانمندی حل مسئله، سازگاری، دختران فراری