نام پژوهشگر: فرزانه باقری شاهزاده علی اکبری
فرزانه باقری شاهزاده علی اکبری مسعود عابسی
یکی از حیاتی ترین عوامل در یک رابطه متعهد و مشترک بین شرکای زنجیره تامین، اعتماد است. بدون اعتماد شرکای زنجیره تامین تمایل به بیرون آمدن از مناطق قدیمی برای گرفتن مسئولیت ها و نقش های جدید را ندارند. منفعت واقعی تنها زمانی می تواند افزایش یابد که شرکای همکار زنجیره تامین به یکدیگر اعتماد کنند. با توجه به این که اعتماد یک منبع سازمانی ارزشمند است، باید آن را درک، ایجاد، مدیریت و پرورش داد. لذا بررسی همه ابعاد اعتماد ضروری است تا مفهوم به طور کامل درک گردد، رفتارهایی که منجر به اعتماد می شود و شناسایی آن عواملی که اعتماد را در طول زمان محفوظ نگه می دارند، ضروری می باشد. لذا در این پایان نامه ابتدا با استفاده از مرور ادبیات به بررسی متغیرهای تاثیرگذار بر اعتماد پرداخته و پس از شناسایی این متغیرها آنها مورد دسته بندی قرار گرفته است. این دسته بندی منجر به هفت بعد تاثیرگذار بر اعتماد گردید و هر یک از این ابعاد شامل متغیرهایی به شرح زیر گردیدند: بعد رفتاری بعد اقتصادی، بعد کیفیت، بعد ارتباطات، بعد رسمی و غیررسمی بودن، بعد ساختارهای پییوندی و بعد فرهنگی. از آنجا که فرهنگ می تواند بر دیگر ابعاد مثلا بعد رفتاری تاثیرگذار باشد، بعد فرهنگ به عنوان بعد منتخب جهت مطالعه موردی مورد استفاده قرار گرفت. به منظور بررسی فرضیات از دو پرسشنامه نگرش های فرهنگی( که چهار معیار جمع گرایی/فردگرایی، زن گونگی/مردگونگی، اجتناب از عدم قطعیت و فاصله قدرت را مورد سنجش قرار می دهد). و پرسشنامه اعتماد (نیز دو بعد اعتماد بر اساس صداقت و خیوخواهی را مورد سنجش قرار می داد) استفاده گردید. سه صنعت که به صورت زنجیره تامین کار می کردند نیز به عنوان مطالعه موردی انتخاب گردیدند. به منظور بررسی رابطه میان نگرش های فرهنگی و هر یک از ابعاد اعتماد دو بار از رگرسیون چندگانه استفاده گردید. مرتبه اول متغیرهای نگرش های فرهنگی به عنوان متغیر مستقل و بعد صداقت اعتماد به عنوان متغیر وابسته و در مرتبه دوم متغرهای نگرش های فرهنگی به عنوان متغیر مستقل و بعد صداقت اعتماد به عنوان متغیر وابسته به مدل وارد شدند. نتایج تحلیل نشان داد، در هر دو بعد اجتناب از عدم قطعیت معنی دار بود. به منظور بررسی تفاوت نگرش های فرهنگی و دو بعد اعتماد در سه صنعت و همچنین شرکای زنجیره تامین از جدول آنالیز واریانس استفاده گردید. نتایج تفاوت معنی دار میان شرکای زنجیره تامین نشان نداد. ولی میان صنایع مختلف این متغیرها تفاوت های معنی داری با یکدیگر داشتند.