مقدمه: حجم بالای تصادفات رانندگی به خصوص موتورسواران در کشور ما آسیب های اقتصادی و اجتماعی گزافی را بر جامعه وارد می کند. موتورسواران که معمولاً در سنین 50-15 سالگی قراردارند جزء نیروهای فعال جامعه هستند، وضعیت مصدومین پس از تصادف با از دست دادن سلامتی و به تبع آن شغل و درآمد دجار تغییرات زیادی می شود، هشدار و توجه دادن مسئولین حمل و نقل جهت ایجاد راهکاریهایی برای کاهش تصادفات موتورسواران انگیزه انجام این پژوهش بود. روش: این پژوهش توصیفی- تبیینی از نوع پیمایشی است. 151 موتورسوار مصدوم مراجعه کننده به مرکز پزشکی امام حسین (ع) که اقدام جراحی برای آنها انجام شده بود، از تاریخ 1/1/91 تا 31/3/91 با پرسشنامهمحقق ساخته، مورد پرسش قرار گرفتند. با توجه به همکاری نکردن و فوت تعدادی از آنها 108 پرسشنامه تکمیل شد.پرسشنامه دارای31 سوال بود .سوالات تلفنی پرسیده و آنالیز آماری با نرم افزار spss نسخه 21 انجام شد. نتایج: 108 نفر موتور سوار تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. تصادف تغییر چندانی در وضعیت تأهل، مسکن و تحصیلات مصدوم ایجاد نکرده بود. اما 2/48% شغل و 5/48%در آمد خودرا از دست داده بودند . 5/49% موتور سواران توانمندی از نظرشغلی متوسط داشتند وسلامتی کامل خود را از دست داده بودند و 3/39% توانمندی ضعیف برای فعالیت های روزمره و شغلی داشته اند. 90 % آنان از نظر جسمی دارای مشکل بوده و کارآیی پایینی داشته اند و 5/25% آنان کاهش عملکرد عضوداشتند. 85% دچار شکستگی شده بودند و حداقل 175 مورد عمل جراحی با اقامت متوسط 5/16روز برای هر فرد در بیمارستان که مستلزم هزینه های انسانی و اقتصادی گزافی است. نتیجه گیری : تصادف موتور سواران در ایران زیان های جسمی و اقتصادی جبران ناپذیری بر خانواده ها و جامعه وارد می کند. با توجه به این که در اغلب موارد موتورسیکلت وسیله نقلیه و کار آنان بوده است،اختصاص بودجه برای سروسامان دادن به پیک های موتوری، اختصاصخطهای مخصوص برای تردد موتورسواران ، بالا بردن ایمنی موتور سیکلت با اجباری کردنتجهیز آن به گارد واستفاده از کلاه ایمنی، موجب کاهش تصادفات می شود. همچنین سیاستگزاران سلامت و مدیران جهت کاهش حوادث و آسیبهای ناشی از آن راهکارهایی چون محدودیت در استفاده از موتور، آموزش دادن از طریق رسانه ها برای استفاده درست از موتور را در اولویت قرار دهند. کلمات کلیدی: موتورسوار، تصادف، وضعیت اجتماعی.