خشکی یکی از مهم ترین و اصلی ترین تنش های غیر زنده است. اسید سالیسیلیک به عنوان یک مولکول پیام رسان قوی در واکنش به تنش های زنده و غیر زنده در گیاهان شناخته شده است. به منظور بررسی اثرات تیمار اسید سالیسیلیک روی برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو رقم انگور (رشه و بیدانه سفید)، تحت شرایط تنش خشکی، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. دوره های آبیاری شامل فواصل 5، 10 و 15روز و اسید سالیسیلیک شامل غلظت های صفر، 1 و 2 میلی مولار بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی، ارتفاع نهال، قطر تنه، تعداد و سطح برگ، تعداد و مجموع طول شاخه های جانبی، محتوای نسبی آب برگ، میزان کلروفیل a، b و کل، شاخص کلروفیل، تعرق، هدایت روزنه ای و فتوسنتز خالص کاهش معنی داری نسبت به تیمار شاهد پیدا کرد در حالی که طول ریشه، ضخامت برگ، تعداد روزنه، دمای برگ، میزان پرولین، قند های محلول، کاروتنوئید، مالون دی آلدهید، پروتئین کل و میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز، افزایش یافت. بر اساس نتایج به دست آمده میزان ارتفاع نهال، قطر تنه، تعداد برگ، ضخامت برگ، طول ریشه، تعداد و مجموع طول شاخه های جانبی، محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل a، b وکل، کاروتنوئید، شاخص کلروفیل، پرولین، پروتئین کل، تعرق، هدایت روزنه ای و فتوسنتز خالص و میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز در رقم رشه بیشتر از رقم بیدانه سفید بود. سطح برگ، تعداد روزنه، میزان قند های محلول و مالون دی آلدهید، در رقم بیدانه سفید بیشتر از رقم رشه بود. محلول پاشی اسید سالیسیلیک موجب افزایش ارتفاع نهال، قطر تنه، تعداد و سطح برگ، ضخامت برگ، تعداد و مجموع طول شاخه های جانبی، قندهای محلول، کلروفیل a و کل، شاخص کلروفیل، کاروتنوئید، تعرق، هدایت روزنه ای، فتوسنتز خالص، پروتئین کل و میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز گردید. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که کاربرد اسید سالیسیلیک با غلظت 2 میلی مولار می تواند اثر تنش خشکی بر رشد انگور را کاهش دهد و رقم رشه در مقایسه با رقم بیدانه سفید مقاومت بیشتری به خشکی نشان داد. کلمات کلیدی: انگور، تنش خشکی، اسید سالیسیلیک، فتوسنتزخالص، آنزیم های آنتی اکسیدانی.