در این پایان نامه پس از مرور مختصر ادبیات مربوط به تعاونی، سیر تحول تعاونی های تولیدی در ایران و غرب بیان شده و سپس با استناد به آیات قرآن کریم و روایات وارده، دیدگاه اسلام را در مورد انسان و تعاون مورد بررسی قرار می دهیم. مبتنی بر این متون، اصل «حق رأی بر اساس میزان قابلیت هر عضو در تعاونی» به عنوان اصلی که نسبت به اصل «هر عضو یک رأی» `با آموزه های دینی سازگارتر است، پیشنهاد شده و نشان داده می شود که اعمال اصل پیشنهادی منجر به نتایجی خواهد شد که به عدالت نزدیک تر است. نهایتاً، در چهارچوبی تئوریک به مدل سازی این اصل پرداخته و نشان می دهیم که اعمال این اصل در تعاونی، علاوه بر عادلانه تر بودن، باعث افزایش کارایی و رفاه اعضاء -می گردد.