آبرسانی به عنوان یکی از شاخص های مهم توسعه محسوب می شود. اهمیت اجرای این گونه طرح ها از آنجاست که با اجرای طرح های آبرسانی اعم از شرب، صنعت و کشاورزی زمینه های ایجاد رضایت عمومی، بهبود شرایط معیشتی مردم، جلوگیری از مهاجرت ها و نهایتاً آثار اقتصادی آن ها در قالب اقتصاد ملی فراهم می گردد. کمبود ظرفیت منابع آب موجود، نیاز به ایجاد منابع تامین آب جدید و انتقال و توزیع آن را با سرمایه گذاری بالای اقتصادی ضروری نموده است. یکی از مشکل سازترین نوع تونل های حفر شده، تونل های انتقال آب می باشند. علت این امر غالباً طویل بودن این نوع تونل ها باشد. طول زیاد این تونل ها باعث می شود که در طول مسیر از شرایط متنوع لیتولوژیکی و اعماق مختلف عبور نمایند. طی عملیات آبرسانی و انتقال آب، باتوجه به ساختار مسیر انتقال و ساختمان زمین شناختی و توپوگرافی مسیر ممکن است انتقال آب بصورت سطحی و زیرسطحی (بسته به شرایط توپوگرافی) باشد. در عملیات انتقال آب بصورت زیر سطحی، نیازمند طراحی و اجرای مسیر زیر سطحی (تونل انتقال) آب می باشیم. با توجه به حساسیت بالای انتقال آب بصورت زیر سطحی، بررسی دقیق ژئومکانیکی و زمین شناسی مهندسی مسیر تونل انتقال آب و کنترل پایداری و ثبات ایمنی مسیر تونل، امری حیاتی و ضروری است. هدف از مطالعات طرح تونل گلاب 2 از سد زاینده رود به عنوان یک راهبرد در جهت تامین و برطرف نمودن نیازهای آب شرب منطقه می باشد. جزء اصلی این طرح عبارت است از تونل آبرسانی گلاب 2 که از انتهای تونل انتقال آب گلاب آغاز می شود. روند مطالعات بر اساس جمع آوری اطلاعات و طبقه بندی مهندسی و در نهایت به دست آوردن پارامترهای ژئومکانیکی برای توده سنگ و انجام مطالعات بیش تر در جهت طراحی سیستم نگهدارنده پیشنهادی می باشد.