حمله صرعی یکی از بیماری های شایع است که حدود 5/0 تا 1% از جمعیت جهان (10-45 میلیون نفر) به آن مبتلا هستند. فنی?توئین یا 5،5-دی?فنیل ایمیدازولیدین-4،2-دی?اون، یک داروی ضد صرع است و برای کنترل حمله ناگهانی صرع همراه با تشنج و غش به کار می رود. در این پایان نامه روشی آسان، بی?خطر و بهبود یافته با بکارگیری اصول شیمی سبز برای تهیه فنی?توئین و با استفاده از حلال آب برای دسترسی به بازده بالایی از این ماده ارائه شده است. بنزیل ماده اولیه مورد نیاز است که از تراکم دو مولکول بنزآلدهید در حضور مقادیر کاتالیزوری از تیامین (ویتامین b1) و همچنین یون مس (ii) و آمونیوم نیترات حاصل می شود. در ادامه کار فنی?توئین با تراکم بنزیل و اوره در حضور 30% وزنی/حجمی سدیم هیدروکسید با بازده 85 % بدست می?آید. خلوص دارویی مورد نیاز دارو با نوبلور سازی حاصل می?گردد. خلوص داروئی این ماده با استفاده از استاندارهای معتبر داروئی کنترل می?گردد.

در این پروژه برای اولین بار از پوست سفید پرتقال (آلبدو) که مخلوطی از ساکاریدهای مختلف است. به عنوان پرکننده زیست تخریب پذیر در فیلم ldpe استفاده شد. ابتدا به منظور جداسازی اجزای کوچک مولکول تحت عملیات با الکل و آب قرار گرفت. آمیزه هایی از ldpe به همراه alp(10-5 ? وزنی)، بنزوفنونن و یا استئارات آهن به عنوان مواد حساس به نور (25/0?) و سازگار کننده pe.g.ma یا sebs.g.ma (10? وزنی alp) با کمک مخلوط کننده داخلی تهیه و با پرس حرارتی به فیلم ( با ضخامت 120 میکرومتر) تبدیل شدند. تصاویر sem ذرات alp را در آمیزه ها به صورت ذرات بسیار ریز )120-80 میکرومتر) نشان دادند. تخریب نوری فیلم های ldpe/alp در یک کابینت uv تحت نور مصنوعی خورشید و با آزمایشات طیف سنجی ftir و تعیین شاخص کربونیل، تست کشش و اندازه گیری مقدار ژل تشکیل شده در نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. تست تخریب زیستی فیلم های ldpe/alp قبل و بعد از مواجهه با نور با مدفون نمودن آنها در خاک کشاورزی (ph=7/21, %rh=0/87) در دوره های زمانی مختلف انجام شد. افت وزن نمونه ها طی 2، 4، 6، 8، 10 و 12 هفته به عنوان معیار تخریب زیستی آنها در نظر گرفته شد. تصاویر میکروسکوپی از سطح نمونه های مدفون شده در خاک موید تخریب زیستی آنها در این دوره زمانی می باشند. بدست آمد که فیلمهای ldpe/alp که قبل از مدفون شدن در خاک تحت مواجهه با نور قرار گرفتند نرخ تخریب زیستی بیشتری را نشان می دهند.