هدف مطالعه حاضر،آزمودن ادراک زمان درکودکان مبتلا و غیر مبتلا به بیش فعالی /نارسایی توجه با استفاده از تکالیف باز تولید زمان ،در دیرش های زمانی مختلف و با تغییر حسی ارائه محرک می باشد و همزمان،دست برتری را بین این دو گروه مورد مقایسه قرار دادیم.برای آزمودن ادراک زمان،15 کودک مبتلا به بیش فعالی از مراجعین یک مطب روانپزشکی انتخاب شدند.همگی تشخیص را توسط یک روانپزشک فوق تخصص اطفال دریافت داشته و تایید تشخیص را با مقیاس کانرز فرم والدینی و مقیاس درجه بندی بیش فعالی /نارسایی توجه دریافت کرده بودند، و 15 کودک غیر مبتلا که از دو مدرسه در مشهد انتخاب شده و در مقیاس سنجش کانرز فرم والدینی و مقیاس درجه بندی بیش فعالی /نارسایی توجه،غیر مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده شده بودند، تکالیف باز تولید زمان را در سه تغییر حسی ارائه محرک (ارائه دیداری ،ارائه شنیداری و ارائه دوگانه دیداری-شنیداری )و در 6 دیرش زمانی(6،12،18،24،36و48)،کامل کردند.مطابق با پیش بینی ،اثرات اصلی گروه(آزمودنی های مبتلا به بیش فعالی به طور معناداری از آزمودنی های غیر مبتلا درتکالیف باز تولید زمان،کم دقت تر بودند)و دیرش زمانی تکلیف(کاهش دقت عملکرد با افزایش طول مدت تکلیف)،مشاهده شد، ولی اثر اصلی تغییر حسی،معنادار نبود یعنی دقت عملکرد در ارائه های حسی مختلف تفاوت معناداری با هم نداشت. به علاوه پیش بینی تعامل بین گروه ودیرش زمانی تکلیف (یعنی افزایش اختلاف عملکرد بین دو گروه با افزایش دیرش زمانی تکلیف)،تایید شد ولی تعامل بین گروه و تغییر حسی معنا دار نبود (یعنی اثر تغییر حسی ارائه محرک در گروه بیش فعال از گروه عادی به طور معنا داری بزرگتر نبود ).تعاملی حاشیه ای و غیر معنا دار بین گروه،تغییر حسی و دیرش زمانی تکلیف یافت شد. همچنین برای مقایسه دست برتری 186 کودک، 51 نفر در گروه بیش فعال و122نفر در گروه غیر مبتلا (با میانگین سنی 17/9 سال و انحراف استاندارد 51/2 سال) را از نظر دست برتری مورد بررسی قرار گرفتند.آزمودنی های مبتلا از همگی را توسط روانپزشک دریافت کرده و پرسشنامه مقیاس سنجش کانرز فرم والدینی و مقیاس درجه بندی بیش فعالی /نارسایی توجه ،تشخیص را در آنها تایید میکرد.آزمودنی های غیر مبتلا از دو مدرسه غیر انتفاعی در مشهد و از کسانی که والدینشان پرسشنامه های مقیاس سنجش کانرز فرم والدینی ،مقیاس درجه بندی بیش فعالی/نارسایی توجه و پرسشنامه دست برتری ادینبورگ را پر کرده بودند،انتخاب شدند. نتایج حاکی از معناداری ارتباط میان دست برتری و adhdبود و درصد چپ برتری و دوسوتوانی در گروه adhd مثبت از گروه adhd منفی بیشتر بود.