هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر روش ایده سازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان پایه دوم دبیرستان شهر گچساران بود. در این پژوهش از روش تحقیق شبه آزمایشی (شبه تجربی) استفاده شد. در این پژوهش تمامی دانش آموزان پایه دوم دبیرستان شهر گچساران به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. تعداد افراد نمونه 120 نفر دانش آموز (پسر و دختر) بودند که با استفاده از لیست مدارس متوسطه، به روش تصادفی خوشه ای یک مدرسه دخترانه و یک مدرسه پسرانه انتخاب شدند. و سپس از هر مدرسه 2 کلاس انتخاب شدند که به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدتد. جهت بررسی میزان خلاقیت دانش آموزان از تست خلاقیت تورنس استفاده شد. جهت بررسی متغیرها و فرضیه های پژوهش از شاخص های آمار توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی نظیر تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد بین میزان خلاقیت دانش آموزانی که به روش ایده سازی آموزش دیده بودند با دانش آموزانی که به روش سنتی آموزش دیده بودند تفاوت معناداری وجود داشت. و روش تدریس با روش ایده سازی موثرتر بود. فرضیه های پژوهش نیز تأیید شدند و در پایان به محدودیت ها و پیشنهادها اشاره شد.