ترکیبات مطبوع، فاکتور آنالیز کیفی پراهمیتی در صنایع غذایی است. ترکیبات مطبوع عسل وابسته به ترکیبات فرار موجود در آن است که ناشی از ترکیبات شهد گیاه و منشأگیاهی آن است. عسلهای تک گل معمولاً ارزش تجاری بالایی دارد بنابراین تعیین منشأ گیاهی نقش مهمی را در کنترل کیفی ایفا می کند. هدف از این پروژه، کاربرد روش hs-spme در مطالعه ترکیبات فرار عسل است. در این کار نمونه های عسل از نواحی مختلف ایران جمع آوری شده که شامل پنج نوع عسل مختلف از نظر منشأ گیاهی است: مرکبات، آویشن، اقاقیا، اسطوخدوس و گون. شناسایی ترکیبات فرار عسل با استفاده از spme/gc/ms انجام شده است. با استفاده از روش spme، همه نمونه های عسل با منشأ گیاهی یکسان، پروفایل gc مشابهی را می دهند. ترکیبات فرار عسل به دست آمده، از مجموعه مختلف ترکیبات شیمیایی هستند به عنوان مثال: الکل ها،فنول ها، کتون ها، اسیدهای آلی، استرها و هیدروکربن ها(الفاتیک، آروماتیک و حلقوی ) که برخی از این ترکیبات فرار آنالیز شده فقط در عسل گیاهان خاصی پیدا شدند. از این ترکیبات به عنوان ترکیبات شاخص برای تعیین منشأ گیاهی استفاده می شود. در این کار ترکیبات شاخص به دست آمده برای عسل های بررسی شده به شرح زیر است: آویشن: سیس-لینالول اکسید ، فنیل استالدهید، نونانال ، لینالول ، ترانس لینالول ، پارا-منتن-9-آل، کارواکرول و تیمول. مرکبات: مشتقات لیلاک آلدهید (با سه نوع ایزومر،پیک های a-c)،لیلاک الکل ، بنزن استالدهید و مشتقات پارا-منتن-9-آل ( با چهار نوع ایزومر) و پارا-منتن-9-اُل. گون: سیس-لینالول اکسید ، 2-پروپیل1-پنتانول، لینالول ، فنیل استالدهید، ترانس لینالول ، بنزآلدهیدو تیمول . اسطوخدوس: بنزآلدهید، n-هگزانول و فنیل استالدهید. اقاقیا: بنزآلدهید،سیس-لینالول اکسید،ترانس لینالول و لینالول. که این ترکیبات شناسایی شده با ترکیبات شناسایی شده در پژوهش های دیگر مطابقت دارد. آنالیزهای انجام شده نشان می دهد که پروفایل ترکیبات فرار عسل های مختلف از نظر منشأ گیاهی متفاوت از هم هستند و در نتیجه شناسایی ترکیبات فرار می تواند در شناسایی منشأ گیاهی عسل ها موثر باشند.