علم پردازش تصویر در پزشکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یکی از مهمترین و پرکاربردترین زمینه های پردازش تصویر، الگوریتم های دوخت تصاویر می باشند. این الگوریتم ها به بیان روش هایی برای اتصال بدون عیب چند تصویر با ناحیه مشترک، به منظور دستیابی به تصویری یکپارچه و بی شکاف می پردازند. در این پایان نامه پس از تعاریف اولیه و بیان روش های متفاوت دوخت تصاویر به شیوه های مبتنی بر ویژگی ، روشی جهت دوخت خودکار تصاویر رادیولوژی بر مبنای ویژگی های مبتنی بر پیکسل ارائه شده است. در این روش با توجه به بافت هموار تصاویر رادیولوژی و به منظور افزایش تعداد ویژگی های استخراجی، پس از بهبود کیفیت تصاویر اولیه، یک ماسک ایزوتروپ 45 درجه به هر تصویر اعمال شده تا جزئیات تصویر نمایان گردد، پس از این فرآیند با استفاده از روش shine نویز حاصل از تابش متناوب اشعه x بر آشکارساز را در حد قابل قبولی کاهش می دهیم. ویژگی های نقطه ای را با انتخاب پیکسل هایی با بیشینه یا کمینه ی مقدار روشنایی در همسایگی های مشخصی از تصاویر حاصله بدست می آوریم. این الگوریتم ویژگی های نقطه ای را به بردارهایی با 128 بعد تبدیل می نماید. برای مشخص سازی نواحی مشترک بین تصاویر پایه، بردارهای ویژگی یکسان از هر تصویر را با استفاده از خواص ریاضی بردارها مشخص نموده و تبدیل هندسی مناسب بین جفت ویژگی های تطبیق یافته را توسط الگوریتم ransac می یابیم و در نهایت با اعمال مدل حرکتی حاصله بر تصاویر اولیه، آن ها را در یک سطح مشترک به یکدیگر می دوزیم.