هدف پژوهش حاضر بررسی اثر ویژگی های شخصیتی سرپرستان بر رفتار ایمنی زیردستان با میانجی گری جو ایمنی و انگیزه ایمنی در شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون اهواز بود. در این مدلویژگی های شخصیتی (برون گرایی، توافق پذیری و شخصیت پویا)، به عنوان پیشایند های رفتارهای ایمنی، جو ایمنی و انگیزه ایمنی به عنوان متغیرهای میانجی بین ویژگی های شخصیت و رفتارهای ایمنی در نظر گرفته شدند. نمونه پژوهش 256 نفر (71 سرپرست و 185 زیردست) از شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون بودند که با استفاده از روش نمونه-گیری تصادفی طبقه ای براساس اداره ی محل خدمت انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل: پرسشنامه تجدید نظر شده پنج عاملی نئو، شخصیت پویا، جو ایمنی، انگیزه ایمنی و رفتارهای ایمنی (مشارکت ایمنی و متابعت ایمنی) بود. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (sem) و با استفاده از نرم افزارهای spss-21و amos-21انجام شد. جهت آزمودن اثرهای واسطه ای ساده و چندگانه در الگوی پیشنهادی از روش بوت استراپ استفاده شد. الگوی پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. برازش بهتر از طریق حذف یک مسیر و همبسته کردن خطای یک مسیر حاصل شد. از میان 11 قرضیه پژوهش حاضر فقط 1 فرضیه مورد تأیید قرار نگرفت. اثر مثبت مستقیم برون گرایی، توافق پذیری و شخصیت پویا بر جو ایمنی،اثر مثبت مستقیم برون گرایی و شخصیت پویا بر انگیزه ایمنیو اثر مثبت مستقیم جو ایمنی و انگیزه ایمنی بر رفتارهای ایمنی مورد تأیید قرار گرفت. اثر مثبت مستقیم توافق پذیری بر انگیزه ایمنی مورد تأیید قرار نگرفت.اثر مثبت غیر مستقیم برون گرایی، توافق پذیری و شخصیت پویا از طریق میانجی گری جو ایمنی و انگیزه ایمنی بر رفتارهای ایمنی، به طور کلی و جزئی مورد حمایت قرار گرفت.

چکیده: امروزه تردیدی نیست که سرمایه گذاری مستقیم خارجی نقش موثری در توسعه اقتصادی همه کشورها و بویژه کشورهای در حال توسعه دارد. حقوق سرمایه گذاری خارجی نیز به موازات اهمیت و نیاز به آن توسعه یافته است. از طرف دیگر، یکی از مصادیق مهم جهانی شدن در ادبیات توسعه قرن حاضر، جهانی شدن اقتصاد است که بحث سرمایه گذاریهای بین المللی در آن نقش عمده ای را ایفا می کند. در این رساله به قواعد متحدالشکل بین المللی در عرصه سرمایه گذاری پرداخته شده است از جمله تلاش شده تا با توجه به طراحی قواعد متحدالشکل که در حال حاضر توسط سازمانهای متعدد بین المللی صورت می گیرد و در قالب اسنادی مانند کنوانسیون ها و معاهدات و موافقتنامه های بین المللی در می آید، مقایسه ای با حقوق سرمایه گذاری داخلی ایران صورت گیرد. در این راستا قواعد حقوقی سرمایه گذاری ایران بویژه قانون تشویق و حمایت از سرمایه گذاری خارجی و دیگر قواعد در این زمینه روشن شده و همچنین اقدامات مثبتی که ایران همسو با قواعد متحدالشکل بین المللی سرمایه گذاری صورت داده، در این حوزه آشکار می گردد اما علی رغم این اقدامات مثبت و این که هر چند ایران در برخی از موارد سطح قابل قبولی از حمایت ها را از سرمایه گذاری خارجی به عمل آورده است و قابلیت های آشکاری در این زمینه دارد اما به دلیل مغایرت های حقوق خود با نظام بین المللی هنوز همه ی این قابلیت ها به منصه ی ظهور نرسیده است. عدم پذیرش برخی موافقت نامه ها و کنوانسیون ها بویژه کنوانسیون واشنگتن، موافقت نامه های سازمان جهانی تجارت و معاهده منشور انرژی و تناقض بعضی قوانین ایران با قوانین بین المللی این واقعیت را نشان می دهد. بنابراین در این تحقیق با مطالعه یک جریان بین المللی، مسائل ملی مرتبط استخراج و تحلیل گردیده تا براساس شناخت این رویداد، امکان واکنشی آگاهانه فراهم آید.