کشورایران دارای منابع غنی وگسترده می باشد،لذاازموقعیت مناسب وممتازی نسبت به سایر کشورهابرخوردارمی باشد. این منابع عظیم درصورتی می توانندبه عنوان یک عامل مهم توسعه اقتصادی به شمارروندکه استفاده بهینه ومناسب از آنها به عمل آید. درصورت عدم استفاده بهینه وکارا،این امکان وجودداردکه بخش انرژی به عنوان یک بخش ناسازگارباسایربخشهای اقتصادی درآیدوموجب رشدناهمگون برخی بخشهاگردیده ودرنهایت باعث عدم تعادل اقتصادی گردد. هدف اصلی این تحقیق بررسی چگونگی تاثیر گذاری مصرف انرژی بر روی رشد اقتصادی در بخشهای چهارگانه اقتصاد ایران می-باشد. بر این اساس فرضیه اصلی تحقیق حاضر وجود رابطه مستقیم میان مصرف انرژی و ارزش افزوده بخشهای مختلف اقتصادی ایران است. جهت بررسی و پاسخگویی به فرضیه های انتخابی برای هر یک از بخشهای در نظر گرفته شده یک مدل بر اساس الگوی خودتوضیح برداری با وقفه های گسترده برآورد گردید. که در هر قسمت الگوی پویا و الگوی بلند مدت برآورد گردیدند. براساس نتایج بدست آمده، مصرف انرژیدر کوتاه مدت و بلند مدت بر روی ارزش افزوده در بخش کشاورزی، ارزش افزوده در بخش صنعتوارزش افزوده در بخش نفت اثر مثبت دارد. همچنین مصرف انرژی در کوتاه مدت بر روی ارزش افزوده در بخش خدمات اثر مثبت دارد اما در بلند مدت رابطه معنی داری میان مصرف انرژی و ارزش افزوده بخش خدمات وجود ندارد.نتایج این مطالعه نیزنشان دهنده تأثیرمثبت ونقش بااهمیت انرژی دررشدارزش افزوده اکثربخشهای اقتصادی کشورمی باشد.