ایران کشوری است که همواره در معرض انواع بحران های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و طبیعی قرار دارد. بدیهی است هرجا بحران وجود دارد به ابزارهای مدیریت آن نیز نیاز می باشد که یکی از این ابزار ها رسانه های عمومی می باشند. تحقیق حاضر به منظور سنجش بررسی نقش و تاثیر سازمان دوم صدا و سیمای ج.ا.ا. در مدیریت بحران انجام پذیرفته است، هدف، تعیین تاثیر این ساختار در عرصه مدیریت بحران می باشد. این تحقیق از نوع پژوهش های کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی و پیمایشی می باشد، بصورتی که نظرات شرکت کنندگان در این تحقیق با استفاده از شیوه پیمایشی با ابزار پرسشنامه اخذ و داده های آن استخراج و توسط آماره های توصیفی و استنباطی به سنجش فرضیه های آن پرداخته می شود. آزمون روایی پرسشنامه به روش روایی منطقی و اعتبار آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مشخص گردید و در ادامه در تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از هر دو روش آمار توصیفی و استنباطی بهره گیری شده است. نتایج بدست آمده از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون رگرسیون نشان داد بین سازمان دوم صدا و سیما با چهار متغیر مدیریت بحران های رسانه ای، توانایی مواجهه و مقابله با بحران ها، عملکرد واحدهای محتوایی و ارتقاء توانمندی سازمان اول در مدیریت بحران رابطه معنی دار و خطی وجود دارد. در نتیجه این سازمان در مدیریت بحران موثر بوده و می تواند نقش بسزایی را ایفا نماید. نتایج حاصل از آزمون فریدمن نیز نشان می دهد که از دید پاسخ دهندگان می بایست به متغیر هدایت واحدهای محتوایی بیشترین توجه صورت پذیرد. واژگان کلیدی: بحران- رسانه ملی- مدیریت بحران- سازمان دوم صدا و سیمای ج.ا.ا.

نانولوله های کربنی دارای خواص گرمایی، الکتریکی و مکانیکی ویژه هستند و می توانند به عنوان مواد مفیدی برای کاربردهای گوناگون ایفای نقش کنند. از جمله کاربردهای اصلی نانولوله های کربنی ساخت کامپوزیت ها، سنسورها و پیل های سوختی را می توان نام برد. متاسفانه بسیاری از این کاربردها به واسطه وجود نیروی واندروالس قوی بین لایه های نانولوله های کربنی، کاربردی نمی گردد. در واقع نیروی واندروالس باعث عدم انحلال پذیری و واکنش پذیری کم نانولوله های کربنی با سایر مواد می گردد. برای افزایش انحلال پذیری و برهم کنش نانولوله ها، عامل دار کردن پیشنهاد گردیده و گروه های عاملی مختلفی توسط محققین به نانولوله ها متصل شده اند. ولی اکثر روش های گزارش شده زمانبر، چندمرحله ای و دارای بازدهی کم می باشند. هدف این مطالعه اتصال یک هیدروکربن با زنجیره بلند به نانولوله های کربنی می باشد. اتصال این عامل به نانولوله می تواند باعث افزایش انحلال پذیری نانولوله در محیطهای آلی گردد. علاوه بر این، روش مایکروویو نیز به عنوان روشی سریع و شناخته شده برای افزایش سرعت عامل دار کردن سطوح نانولوله در مدت زمان کم مورد استفاده قرار گرفت. از جمله مزایای اصلی این روش می توان به درجه عامل دار شدن بالا، فرایند تولید آسان و ساخت سوسپانسیون های اشاره نمود. برای بررسی میزان تاثیر امواج مایکروویو، دما و زمان بر عامل دار کردن، نانولوله ها به ترتیب در توان ها، دماها و زمان های متفاوت عامل دار شدند. گروه های عاملی موجود بر روی نانولوله ها به کمک طیف سنجی مادون قرمز، طیف سنجی مرئی-فرابنفش و دستگاه گرما سنجی وزنی بررسی شد. برای بررسی مورفولوژی نیز از دستگاه میکروسکوپ الکترونی عبوری استفاده شد. مطابق نتایج به دست آمده با افزایش توان مایکروویو، دما و زمان میزان نشستن گروه های عاملی بر روی سطوح نانولوله نیز افزایش می یابد، ولی افزایش دما تاثیر بیشتری در عامل دار کردن دارد. از سوی دیگر نانولوله های عامل دار شده، شدت انحلال های متفاوتی را در حلال های مختلف نشان دادند که بیشترین انحلال در استون و کمترین انحلال در آب بدست آمد.