چکیده هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش واسطه ای تاب آوری در رابطه بین جوسازمانی و سلامت روان در بین کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران بوده که در سال 92-91 مشغول به کار می باشند که شامل169 نفربود. در این پژوهش از روش نمونه‏گیری تصادفی ساده استفاده شده است. به منظور بررسی این روابط،پرسشنامه جو سازمانی سوسمون و سام دیپ ، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (cd-risc) و سلامت روان ghq در بین افراد نمونه توزیع شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان و همچنین تحلیل مسیر استفده گشت. نتایج نشان داد که بین جو سازمانی و ابعاد آن با تاب آوری رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد، بین جو سازمانی و ابعاد آن با سلامت روان رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد، با کنترل و حذف اثر تاب آوری رابطه جو سازمانی و سلامت روان تغییری نمی کند، رابطه بین تاب آوری و سلامت روان معنی دار و مستقیم است، جوسازمانی قادر به پیش بینی سلامت روان در سازمان می باشد و همچنین تاب آوری قادر به پیش بینی رابطه بین جو سازمانی و سلامت روان است (نقش واسطه ای معنادار دارد). واژگان کلیدی:جوسازمانی، تاب آوری، سلامت روان