مقاومت برشی خاک، مقاومت داخلی در واحد سطح آن است یعنی مقاومتی که خاک می‏تواند برای تاب آوردن در برابر گسیختگی و لغزش در امتداد هر صفحه دلخواه در داخل خود بسیج کند. در خاک‏های بسیار پیش‏تحکیم یافته سفت و چسبنده پس‏از جابجابجایی برش زیاد که در امتداد یک سطح ناپیوستگی اصلی رخ داده است مقاومت برش پسماند ظاهر می‏شود. کاهش در مقاومت برشی در اثر قرارگیری مجدد ذرات در جهتی موازی با جهت برش صورت می‏گیرد. که در نتیجه آن، درگیری ذرات به صورت وجه‏به‏وجه افزایش می‏یابد. برای رسیدن به خاکی با خصوصیات مهندسی بهتر و وضعیت قابل قبول‏تر امروزه به صورت روزافزونی در دنیا اصلاح خاک در حال پیشرفت می‏باشد از همین رو تکنیک‏هایی برای اصلاح خاک به وجود آمده که می‏توان به روش‏های پیش‏بارگذاری و زهکشی، متراکم کردن، خاک مسلح و تثبیت خاک با مواد افزودنی اشاره کرد.استفاده از آهک به عنوان یک ماده افزودنی به دو روش سطحی و روش‏های اختلاط عمیق به کار گرفته شده است. در این تحقیق جهت بررسی اثر این پیوند بر مقاومت برشی، مقاومت برشی پسماند و ضریبm خاک‏هایی از یک ترکیب ثابت شامل مخلوطی از50% ماسه و 50% رس بنتونیت استفاده شده است. در این ترکیب خاص با اضافه کردن مقدار 3% وزنی از آهک، نمونه‏های پیش‏تحکیم در سن 7 روز، 28 روزه و 90 روزه ایجاد شده که تحت تنش موثر قائم 55 و 111 و 222 و 416 کیلوپاسکال در آزمایش برش مستقیم قرار گرفته است و نتایج با مقاومت برشی پیش‏تحکیم یافته نمونه‏های بدون آهک مقایسه شده است. نتایج نشان می‏دهند که با افزایش درجه سمنتاسیون مقاومت برشی افزایش و مقدار m کاهش می‏یابد.