سواحل جنوبی خلیج فارس خصوصا بخشهای بحرین وعمان از مناطق برخوردار از اهمیت جغرافیایی در جهان اسلام به شمار می آیند.اهمیت این مناطق بیشتر به خاطر قرارگرفتن در مسیر راههای ارتباطی هند،چین وآفریقا به بین النهرین وشام ومدیترانه است.این اهمیت ریشه در تاریخ گذشته منطقه دارد.علاوه بر نقش اقتصادی این مناطق در امر دادوستد وتجارت دریایی،تحولات اجتماعی وسیاسی آن نیز قابل تامل است.این دو منطقه ساحلی که در کرانه جنوبی خلیج فارس وشرق جزیره العرب قرار دارند،از معدود نقاط آباد این شبه جزیره بودند و از گذشته های بسیار دوری مورد توجه قبایل عربی قرار گرفتند .این قبایل به ویژه پس از شکسته شدن سد مأرب به این نواحی مهاجرت کردندونه تنها در تحولات این سواحل بلکه در سایر مناطق حوزه خلیج فارس، نقش فعالی ایفا کردند. این سواحل در طول تاریخ اسلامی در اثر شرایط طبیعی به مرکز رشد ونمو افکار وگروههای مخالف خلافت عباسی همچون خوارج اباضی وقرمطیان وفاطمیان در آمدند وجنگها وقیامهای خونینی به پا کردند که نهایتا به تشکیل قدرتهای محلی مستقل ،منجر شد وبر اوضاع عمومی این سواحل تاثیر گذاشت.باتوجه به اهمیت تاریخی سواحل جنوبی خلیج فارس، این پژوهش درپی شناسایی پیشینه اجتماعی وسیاسی واقتصادی این سواحل از سال 227ت656هجری-قمری را باتوجه به اسناد و مدارک تاریخی مورد ارزیابی قرار دهد.