در این تحقیق با استفاه از محیط انتخابی davet (1971) چهار جدایه قارچ آنتاگونیست از خاک مزارع گندم مناطق داراب ، هرمزگان، دورسایبان فارس و جیرفت جداسازی و خالص گردید که به ترتیب متعلق به گونه های t. harzianum (t.h20, t. harzianum (t.h1), t. longibrachiatum (t.12), trichoderma longibrachiatum (t. 11) بودند. در ادامه این تحقیق اثر بازدارندگی این تحقیق اثر بازدارندگی چهار جدایه فوق به همراه سه جدایه دیگر (دریافت از آقای دکتر روحانی دانشگاه بوعلی سینا) شامل جدایه های gliocladium sp. (glio), t.harzianum (t.h3), t. viride (t.v) در شرایط آزمایشگاه (in vitro) روی قارچ عامل بیماری مورد بررسی قرار گرفت . نتایج حاصل نشان داد که تلیوسپورهای قارچ عامل بیماری در عصاره فیلتر شده خالص و با رقت 50 درصد کلیه جدایه های آنتاگونیست قادر به جوانه زنی نبودند. تلیوسپورهایی که قادر به جوانه زنی در تیمارهای مختلف نبودند، پس از انتقال به آن مقطر توانایی جوانه زنی پیدا نمودند و جوانه زنی آنها بین 7 الی 11 درصد متغیر بود. همچین عصاره فیلتر شده تمام جدایه های آنتاگونیست مورد آزمایش باعث کاهش طول پرومیسلیوم قارچ عامل بیماری نسبت به شاهد گردید. در این مطالعه همچنین، عصاره فیلتر شده تمام جدایه های آنتاگونیست باعث کاهش وزن خشک قارچ عامل بیماری شدند و میزان تکثیر اسپوریدی، زمانی که کشت فعال قارچ عامل بیماری درون عصاره فیلتر شده جدایه ها قرار گرفت . بطور معنی داری کاهش یافت . این میزان کاهش در تکثیر اسپوریدی ثانویه با مدت زمان قرار گرفتن در درون عصاره حدایه ها همبستگی مثبت و معنی داری نشان می داد. به منظور بررسی کارآیی جدایه ها در شرایط گلخانه (in vivo) چهار جدایه t. v., t.h3, t. 12, t. 11 که اثرات آنتاگونیستی بهتری در آزمایش های درون شیشه ای نشان داده بودند، انتخاب شدند و با استفاده از سه ماده اینوکولم مختلف آنتاگونیست (شامل کشت هموژنیزه، سوسپانسیون کنیدی و عصاره فیلتر شده هر جدایه) در سه زمان مختلف ، قبل، همزمان و بعد از مایه زنی با عامل بیماری روی رقم گندم داراب -2 به طریق تزریق مورد مطالعه قرار گرفتند. زمان های مختلف کاربرد (قبل، همزمان و بعد از مایه زنی با عامل بیماری) برای هر روش کاربرد از هر جدایه به ترتیب دارای بهترین نتیجه در کاهش درصد دانه های آلوده و ضریب آلودگی بودند. همچنین کاربرد کشت هموژنیزه، سوسپانسیون کنیدی و عصاره فیلتر شده از هر جدایه نیز به ترتیب دارای بهترین کارآیی از این نظر بود. به استناد نتایج حاصل در مجموع جدایه های t.v, t.h3, t.12, t.11 به ترتیب دارای بهترین کارآیی در کنترل این بیماری در شرایط گلخانه بودند.