بیماری پارکینسون یکی از شایعترین بیماریهای تحلیل برنده عصبی است. مطالعات گذشته حاکی از آن است که بیماریهای تحلیلبرنده عصبی با افزایش آسیبهای کروموزومی همراه هستند که در نهایت، ناپایداری ژنومی را به دنبال دارد. در پژوهش حاضر، وجود تغییرات سیتوژنتیکی در لنفوسیتهای خون محیطی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون با شروع زودرس با استفاده از دو روش سنجش میکرونوکلئوس و رنگآمیزی جامد مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور برای هر یک از دو گروه مورد و شاهد 20 نمونه جمعآوری شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تفاوت میزان میکرونوکلئوس در دو گروه مورد و شاهد از نظر آماری معنیدار ولی تفاوت دیده شده در میزان شکنندگی کروموزومی با استفاده از تکنیک رنگآمیزی .( p=0/ است( 000 .(p=0/ جامد از نظر آماری معنیدار نبود(