هدف این تحقیق بررسی رابطه انحراف از وجه نقد بهینه و بازده آتی سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. بدین منظور عواملی نظیر اهرم مالی، سایر دارایی های نقدی، فرصت رشد، ارتباط با موسسات مالی، جریان نقد، درصد تقسیم سود و اندازه شرکت به عنوان عوامل تاثیرگذار در تعیین وجه نقد بهینه در نظر گرفته شد. در این تحقیق با استفاده از داده های 87 شرکت موجود در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1386 تا 1390 به بررسی این موضوع پرداخته شد. این تحقیق بر پایه داده های تلفیقی و با استفاده از مدل اثر ثابت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج فرضیه های تحقیق نشان داد متغیرهای اهرم مالی، سایر دارایی های نقدی و ارتباط با موسسات مالی تاثیر منفی معنادار و فرصت رشد، اندازه شرکت جریان نقد تاثیر مثبت معناداری بر وجه نقد بهینه دارد. همچنین نتایج نشان داد که انحراف از وجه نقد بهینه تاثیر منفی معنادار بر بازده آتی سهام دارد و انحراف کمتر از از وجه نقد بهینه بر بازده آتی سهام تاثیر بیشتری نسبت انحراف بیشتر از وجه نقد ندارد.