در سال های اخیر، مطالعات گسترده ای در طراحی یونوفورهای گزینش پذیر به عنوان عنصر حسگر برای الکترودهای یون گزین انجام گرفته است. علی رغم پیشرفت بسیار در سنتز یونوفورهای گزینش پذیر برای یون های فلزی مختلف، گزارش های بسیار محدودی در طراحی یونوفور گزینش پذیر برای آرسنیک وجود دارد. به علت همین محدودیت، در پی طراحی اولین الکترود غشایی یون گزین بر پایه ی pvc برای یون های (as(??? بر آمدیم. این الکترود غشایی شامل پلیمر قالب یونی (iip) به عنوان یونوفور، pvc به عنوان ماتریس غشاء، دی نونیل فتالات (dnp) به عنوان پلاستی سایزر و سدیم تترا فنیل بورات (natpb) به عنوان افزودنی یونی می باشد. در سنتز یونوفور این حسگر به روش پلیمریزاسیون ترسیبی از متاکریلیک اسید به عنوان مونومر عاملی، اتیلن گلیکول دی متاکریلات به عنوان شبکه ساز و 2 و ?2 – آزوبیس ایزو بوتیرو نیتریل به عنوان آغازگر استفاده شده است. جهت بررسی کارایی الکترود یون گزین ساخته شده، حسگر دیگری با پلیمر قالب زنی نشده (nip) نیز ساخته شد و پاسخ های پتانسیلی دو حسگر مبتنی بر iip و nip با هم مقایسه گردید. حسگر ساخته شده بر پایه ی یونوفور iip در مقایسه با حسگر بر پایه ی nip، حساسیت و گزینش پذیری بسیار بالاتری را نسبت به یون های (as(??? نشان داد. این حسگر هم چنین پاسخ خطی خوب در محدوده ی غلظتی گسترده از m 1-10×1- 10-5×7 برای یون های (as(??? با شیب نرنستی mv/decade 20/5به دست داد. حد تشخیص این حسگر نیزm 1×10-7 محاسبه شد. در بررسی گزینش پذیری این حسگر با توجه به داده های ضرایب گزینش پذیری برای کاتیون های مختلف مشخص شده است که این کاتیون ها مزاحمتی در اندازه-گیری یون های (as(? ندارند. اثر ترکیب درصدهای مختلف اجزاء غشاء بر پاسخ الکترود مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که حسگر شامل iip 10/1%، pvc 21/4%، dnp 62/1% و natpb 6/4% حساسیت بیشتر، زمان پاسخ سریع تر و محدوده ی اندازه گیری گسترده تری را نسبت به سایر ترکیب درصدهای بررسی شده ارائه می دهد