در سال های اخیر، مفهوم زنجیره تأمین بسیار مورد توجه مراکز صنعتی و دانشگاهی قرار گرفته است. مدیریت زنجیره تأمین، مدیریت مواد و جریان اطلاعات میان اعضای تشکیل دهنده زنجیره اعم از تأمین کنندگان، تولیدکنندگان، توزیع کنندگان، واسطه ها، خرده فرشان و مشتریان می باشد. زنجیره تامین با فعالیت‏های مختلفی که شامل سازمان‏های متعدد و یا دارای افق زمانی طولانی می‏باشد، درگیر است. اعضای زنجیره تامین، معمولا در حوزه‏ی خود بهترین عملکرد را دارند، ولی ممکن است این حالت منجر به بهینه شدن کل سیستم نشود. لذا، یک مسئله کلیدی در مدیریت زنجیره تأمین، توسعه مکانیزم‏هایی است که می‏تواند با توجه به اهداف خود به هماهنگی فعالیت‏های زنجیره تأمین به منظور بهینه‏سازی عملکرد سیستم بپردازد. در این تحقیق، مسأله هماهنگی بین موجودی و توزیع در زنجیره تأمین مورد بررسی قرار می گیرد. برای این منظور، زنجیره تأمینی دوسطحی و در حالت چنددوره ای تعریف شده است که در سطح اول آن، تعدادی نقطه توزیع بالقوه و در سطح دوم آن، تعدادی خرده فروش قرار دارند. در این زنجیره تأمین، هزینه های متفاوتی از قبیل هزینه فعال سازی نقاط توزیع بالقوه، هزینه واحد ارسال کالا، هزینه نگهداری موجودی در خرده فروش ها و هزینه ثابت دریافت بار در آن ها به کل سیستم اعمال می شود. هدف از بررسی این مسأله، کمینه کردن مجموع هزینه های فعال سازی، توزیع و نگهداری موجودی بطور همزمان می باشد. برای مسأله مطرح شده، مدل برنامه ریزی خطی مختلط عددصحیح با تابع هدف کمینه سازی هزینه ارائه شده است. از آنجا که ، مدل mip قادر به حل مسائل با ابعاد بزرگ در زمان قابل قبول نیست. به همین دلیل، یک روش ابتکاری و یک روش فراابتکاری(الگوریتم ژنتیک) برای حل مسائل ارائه گردیده است. همچنین، در این تحقیق، آزمایشات محاسباتی، برای کارایی روش های ارائه شده، صورت پذیرفته است. نتایج محاسباتی، حاکی از کارایی روش های ابتکاری و فراابتکاری ارائه شده می باشد.