این پژوهش، به بررسی پیکره بنیاد روابط معنایی در اسامی مرکب فارسی اختصاص دارد و آن را بر اساس راه کارهای گنیه و شابن(1997) انجام داده ایم. در فصل اول این پژوهش، به بیان طرح پژوهشی پرداخته ایم. فصل دوم، به پیشینه ی تحقیق و ذکر خلاصه ای از کارهای انجام شده تا زمان آغاز این کار، اختصاص دارد. در فصل سوم که مباحث نظری پژوهش می باشد، به موارد و نکات نظری ای که در کار پژوهش باید بر اساس آن عمل کرد، اشاره شده است. از جمله ی این موارد، روش کاری است که گنیه و شابن(1997) برای برخورد با انواع اسامی مرکب ارائه و طبقه بندی کرده است. در این فصل، به تعریف واژه های اصلی و ملاک های تشخیص کلمه ی مرکب نیز اشاره شده است. در فصل چهارم، به تجزیه، تحلیل و توصیف داده های گردآوری شده بر اساس نظریات گنیه و شابن(1997) در زبان فارسی پرداخته شده و نمونه های اسامی مرکب اسم- اسم ، صفت- اسم و اسم- صفت در انواع هسته آغاز و هسته پایان در پیکره ی فرهنگ روز سخن در مورد زبان فارسی ارائه شده است . فصل پنجم، به نتایج پژوهش اشاره دارد و در آن میزان کاربرد انواعِ روابط معنایی درج شده و آن را با زبان انگلیسی که نتیجه ی کارِ گنیه و شابن بود، مورد مقایسه قرار داده ایم. روابط معنایی مشترک و نیز موارد خاصٌ هر یک از زبان های فارسی و انگلیسی را بیان کرده و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که اگرچه در زبان فارسی تنوع روابط معنایی بیشتری میان اجزای اسم مرکب دیده می شود امّا در کل هم پوشانی بالایی از نظر بسامد روابط مشترک در زبان فارسی با زبان انگلیسی وجود دارد.