تحلیل پوششی داده ها (dea) روشی برای محاسبه و برآورد کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیری(dmuها) است. هدف ازاین پایان نامه توسعه روشهای مدل های deaمعکوس است. در این پایان نامه ما مدل bccمعکوس را برای مساله تخصیص منابع درنظرمی گیریم که در dmuتحت ارزیابی می تواند به صورت همزمان برخی از خروجیها افزایش و خروجیهای دیگرکاهش یابد. به عبارت دیگر، مدل bccمعکوس به منظور برآورد مقدارخروجی dmu درنظرگرفته شده به کارمی رود درصورتی که مقادیر ورودی آن تغییرکرده است و هدف ما این است که مقدار کارایی تمام dmuها حفظ شود. با توجه به اینکه مساله bccمعکوس یک مدل برنامه ریزی غیرخطی چندهدفه (monlp)،است که به راحتی قابل حل نیست بنابراین ما یک مدل برنامه ریزی خطی ارائه می دهیم و ازطریق آن یک جواب پاراتوکارا برای مساله bccمعکوس بدست می آوریم.

این مطالعه با هدف بررسی رخداد باقیمانده مالاشیت گرین در ماهی قزل‏آلای رنگین کمان پرورشی استان همدان انجام گرفت. رخداد باقیمانده مالاشیت گرین در نمونه‏های اخذ شده از 94 مزعه پرورش ماهی قزل‏آلای رنگین‏کمان با استفاده از آزمون الایزا (elisa) تعیین شد. روش آزمون با توجه به معیارهای اتحادیه اروپا اعتبارسازی شد. میزان بازیافت روش در نمونه‏های تلقیح شده برای مالاشیت گرین و لوکومالاشیت گرین به ترتیب بالاتر از 85 درصد و کمتر از 17 درصد بود و انحراف معیار نسبی در هر دو مورد کمتر از 15 درصد بود. میزان قابلیت جستجو (detection capability; ccβ) برای مالاشیت گرین کمتر از 0/5 میکروگرم بر کیلوگرم تعیین شد که پایین‏تر از حد 2 میکروگرم بر کیلوگرم بود که به عنوان mrpl توسط اتحادیه اروپا برای مالاشیت گرین تعیین شده است. با تفاسیر صورت گرفته این روش برای سنجش باقیمانده مالاشیت گرین در نمونه‏های عضله ماهی قزل‏آلا روش مناسبی می‏باشد ولی برای سنجش لوکومالاشیت گرین اعتبار ندارد. با توجه به حد تشخیص روش کار، 45/71، 52/17، 52/63 و 47/05 درصد از نمونه‏های ماهی ‏قزل‏آلای جمع‏آوری شده از استخرهای پرورش ماهی نهاوند، همدان، رزن و کبودرآهنگ حاوی باقیمانده مالاشیت گرین بودند. غلظت باقیمانده مالاشیت گرین در نمونه‏های مثبت در محدوده، 0/459 تا 11/985 میکروگرم بر کیلوگرم بود. با توجه به غیر مجاز بودن مصرف مالاشیت گرین در پرورش آبزیان، حضور مالاشیت گرین در نمونه‏های ماهی می‏تواند یک خطر بالقوه برای سلامت عمومی جامعه انسانی باشد.