هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات هم زمان پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم (lactobacillus plantarum) و پرِبیوتیک زایلوالیگوساکارید (xylo oligosaccharides) بر پارامترهای رشد، فعالیت آنزیم های گوارشی، پاسخ های ایمنی، ترکیب شیمیایی عضله و مقاومت در برابر شوک های محیطی در ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) بود. برای این منظور تعداد 420 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن متوسط (3 ± 77) گرم به مدت 14 روز با شرایط آزمایشگاهی سازگار گردید. پس از سازگاری، ماهی ها در 8 تیمار و هر تیمار با 3 تکرار به ترتیب زیر توزیع شدند: تیمار1 (شاهد): تغذیه با جیره ی پایه، تیمار 2، 3 و 4: تغذیه شده با جیره ی پایه حاوی به ترتیب 5/0، 1 و 2 درصد پربیوتیک زایلوالیگوساکارید. تیمار 5، 6 و 7 تغذیه با جیره ی پایه حاوی به ترتیب 5/0، 1 و 2 درصد پرِبیوتیک زایلوالیگوساکارید و cfu108 پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم در هر گرم غذا، تیمار 8 با جیره ی پایه حاوی cfu108 پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم در هر گرم غذا تغذیه گردید. ماهیان به مدت 63 روز طبق تیمارهای فوق تغذیه شدند. طبق نتایج بدست آمده تأثیر منفی معنی داری در پارامترهای رشد، تغذیه، ترکیب شیمیایی عضله، ترکیب اسیدهای چرب، میزان فعالیت آنزیم های گوارشی و پارامترهای خون شناسی تیمارهای مختلف در مقایسه با تیمار 1 مشاهده نشد (05/0p>). بیشترین میزان خاکستر در تیمار 5 مشاهده شد که با تیمارهای 3 و 4 اختلاف معنی دار مشاهده گردید. بیشترین میزان لیزوزیم و آنتی بادی در تیمار 8 که به طور معنی داری بالاتر از تیمار 1 بود دیده شد (05/0p<) هم چنین بیشترین میزان فعالیت سیستم کمپلمان در تیمار 7 که به طور معنی داری بالاتر از تیمار 1 و بقیه ی تیمارها بود مشاهده گردید (05/0p<). پس از اعمال استرس هایپوکسی میزان بازماندگی تیمار 3 نسبت به سایر گروه های آزمایشی به طور معنی داری بالاتر بود (05/0p<) میزان گلوکز و کورتیزول تیمار 3 (تغذیه شده با جیره پایه حاوی 1 درصد پرِبیوتیک زایلوالیگوساکارید) در مقایسه با تیمار1به طور معنی داری پایین تر بود (05/0p<). استفاده پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم و پرِبیوتیک زایلوالیگوساکارید در جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان باعث تحریک سیستم ایمنی و مقاومت در برابر استرس هیپوکسی شد.