اخیرا گسترش تکنولوژی انرژیهای تجدیدپذیر و افزایش نگرانی ناشی ازقیمت بالای سوختهای فسیلی و گرم شدن جهانی موجب افزایش استفاده از منابع انرژی توزیع یافته (der)شده است. واحدهای derمنابع انرژی کوچکی هستند که در نزدیکی بارهای محلی قرار می گیرند و به دو گروه مولدهای توزیع و (dg) و ذخیره سازهای توزیع(ds) تقسیم بندی میشوند.واحدهای dgشامل گسترهبالایی از تکنولوژی مانند: میکرو توربینها،موتورهای دیزلی و ... میباشد.واحدهای dsترکیبی از انواع مختلفی از باتریها،خازنهای انرژیدارو بارهای کنترل شونده می باشند.واحدهای der بسته به مفهوم ریزشبکه، در دوحالت وصل به شبکه و مستقل ازشبکه بهره برداری می شوند.از آنجایی که هزینه سرمایه گذاری ریز شبکه هابا تعداد و ظرفیتواحدهای بکار رفته ارتباط مستقیم دارد،تعیین بهینه تعداد و عناصر ریز شبکه و نیز استراتژی بهره برداری از آنها برای کاهش هزینه تامین انرژی و کوتاهتر کردن دوره بازگشت سرمایه ضروری می باشد. در نتیجه تعیین تعداد و ظرفیت بهینه هر یک از عناصر ریز شبکه باید مصالحه ای بین شاخص های قابلیت اطمینان سیستم(مانندlole وeens) و هزینه کل (شامل هزینه های سرمایه گذاری وبهره برداری )باشد.در این پایان نامه بعد از توصیف هر یک ازعناصر ریز شبکه،سیستم تولید همزمان بصورت موردی بررسی می شود. هدف این پایان نامه تعیین بهینه تعداد و ظرفیت عناصر سیستم تولید همزمان می باشد.جهت در نظرگرفتن عدم قطعیت های موجود در بهره برداری سیستم، شامل عدم قطعیتهای تخمین تقاضای الکتریکی و حرارتی و همچنین خروجهای اجباری عناصر سیستم تولید همزمان ،از برنامه ریزی تصادفی استفاده شده و مسئله بصورتmilp مدلسازی می شود. جهت بهینه سازی از نرم افزارgams استفاده شده است.