ضریب رفتار یکی از پارامترهای طراحی لرزه ای برای در نظر گرفتن رفتار غیرخطی سازه ها در هنگام وقوع زلزله های شدید می باشد. با توجه به این مطلب، بسیاری از آیین نامه های طراحی لرزه-ای از این ضریب برای کاهش نیروهای لرزه ای استفاده می نمایند. مقاله حاضر تلاش نموده است تا این ضریب رفتار را برای سازه های با سیستم دیواربرشی کوپله بتنی مورد ارزیابی قرار دهد. از آنجا که ضریب رفتار وابستگی مستقیم به شکل پذیری و اضافه مقاومت موجود در سازه دارد، یک تحلیل استاتیکی غیرخطی بر روی سازه های نمونه با پلان مشابه و ارتفاع 5، 10 و 15 طبقه انجام گرفت تا این پارامترها مورد ارزیابی قرار گیرند. این سازه ها مطابق با مباحث مقررات ملی ایران طراحی شده وسپس در نرم افزار perform 3d مدل سازی شده و تحلیل استاتیکی غیرخطی بر روی آن ها انجام شد تا تغییرات ضریب رفتار با افزایش ارتفاع سازه مورد ارزیابی قرار گیرد. همچنین برای سازه 5 طبقه یک تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی تحت زلزله های نورثریچ، کاپه مندسینو و سن فرناندو صورت گرفت تا نتایج برای تحلیل استاتیکی غیر خطی و تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی مورد مقایسه قرار گیرد. نتایج نشان می دهد که با افزایش ارتفاع سازه، ضریب رفتار کاهش می یابد. همچنین نتایج نشان می دهد که ضریب رفتار ناشی از اضافه مقاومت، با افزایش ارتفاع سازه کاهش می یابد در حالی که ضریب رفتار ناشی از شکل پذیری با افزایش ارتفاع افزایش پیدا می نماید. همچنین نتایج نشان می-دهد که ضریب رفتار حاصل از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی از ضریب رفتار حاصل از تحلیل استاتیکی غیر خطی بیشتر می باشد.