آنومالی شمالی در 10 کیلومتری شمال-شمالغرب چغارت واقع شده است و بدلیل دارا بودن ذخیره بالا و نزدیکی به معدن چغارت مورد توجه می باشد. طی مطالعات قبلی انجام شده در این منطقه، که منجر به حفر 19 گمانه اکتشافی و انجام عملیات ژئوفیزیکی شده است، مشخص گردیده که آنومالی شمالی از سه بخش جداگانه غربی، مرکزی و شرقی تشکیل شده است که بنظر می رسد فعالیتهای تکتونیکی بعد از تشکیل کانسار، این سه بخش را ایجاد کرده است. سنگهای دربرگیرنده بخشهای کانی سازی شده به طور کلی سنگهای آذرین اسیدی بیرونی و درونی می باشند که از لحاظ مطالعات زمین شناسی صورت گرفت در ایران مرکزی جز سازند ساغند (سامانی 1371)، سازند اسفوردی (فورستر و برومندی 1971) و کمپلکس بنه شورو (حقی پور و همکاران 1977) محسوب می شوند. از لحاظ پتروگرافی سنگ های دربرگیرنده ماده معدنی دچار پدیده های متاسماتیسم و رشد مجدد گردیده و دایک های دیابازی فراوانی نیز در آنها و کانسنگ ها نفوذ کرده است. مطالعات ژئوشیمیایی نشان می دهد که سه بخش مذکور، تفاوت ژئوشیمیایی جزئی با یکدیگر دارند. در حالت کلی بخشهای کانی سازی شده را می توان به دو نوع فلدسپار-مگنتیت و آمفیبول-مگنتیت تقسیم نمود که از لحاظ ژئوشیمیایی تفاوت هایی را دارا هستند. آمفیبول-مگنتیت ها دارای عیار بالاتری از آهن و حجم ذخیره پایینی نسبت به فلدسپار-مگنتیت ها هستند. طی مطالعات زمین شناسی از لحاظ نوع سنگ میزبان، وضعیت تکتونیکی، نوع دگرسانی و ... همچنین مطالعات ژئوشیمیایی و مینرالوگرافی و مقایسه با دیگر ذخایر ماگمایی مهم دنیا، به نظر می رسد که آنومالی شمالی احتمالا دارای منشا ماگمایی می باشد.