پژوهش حاضر به منظور بررسی مشکلات و چالشهای مراکز آموزش الکترونیکی دانشگاههای دولتی شهر تهران از دیدگاه کارکنان این مراکز انجام شده است. روش تحقیق از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی (پیمایشی) و از نظر هدف کاربردی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان مراکز آموزش الکترونیکی شهر تهران به تعداد 180 نفر بوده است که حجم نمونه مطابق با جدول «مورگان» 123 نفر برآورد گردید که این تعداد به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده از بین جامعه آماری انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته 47 گویه ای در مقیاس 5 درجه ای با ضریب آلفای 83/0 بوده است. داده های گردآوری شده به کمک روش های آمار توصیفی و استنباطی همچون آزمون کومو، بارتلت و تحلیل عاملی از طریق نرم افزار آماری spss و excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان داد که سرعت پایین اینترنت، ضعف در منابع سخت افزاری و نرم افزاری و نارضایتی از کیفیت خدمات به عنوان چالشهای فنی تکنولوژی؛ هزینه بالا و سرمایه گذاری نامناسب به عنوان چالشهای اقتصادی؛ کمبود نیروی انسانی متخصص و کوتاه بودن دوره های آموزشی از کیفیت خدمات به عنوان چالشهای نیروی انسانی؛ عدم آشنایی با آموزش الکترونیکی، حمایت کم مسئولین و عدم تمایل دانشجویان به انجام کارهای تیمی به عنوان چالشهای پداگوژی؛ عدم رعایت حقوق معنوی، نبود قانون کپی رایت و نبود امنیت به عنوان چالشهای حقوقی و عدم تمایل به یادگیری همیشگی و نگرش سنتی به عنوان چالشهای فرهنگی مراکز آموزش الکترونیکی دانشگاه های دولتی شهر تهران می باشند. کلید واژه ها: آموزش الکترونیکی، چالش، دانشگاه.