اسکندرنام? نظامی یک منظوم? داستانی از نوع حماس? تاریخی است. سرایند? این داستان در پدیدآوردن این اثر به فردوسی نظر داشته، امّا به اذعان خود شاعر از تکرار آنچه فردوسی پیشتر در باب اسکندر گفته پرهیز کرده و به مقوله هایی پرداخته است که تازگی دارد. اسکندرنامه نیز همچون هر اثر داستانی دیگر شامل حوادث و رویدادهای گوناگون و حضور شخصیّت های مختلف است که بروز این حوادث و رفتار شخصیّت های داستانی در موارد مختلف چه بسا زمینه را برای پرداختن به مقوله هایی که رنگ غنایی دارند برای شاعر فراهم ساخته است. اگرچه هر موضوع شعری زبان و تعابیر خاصّ خود را دارد و غالباً شاعران سعی می کنند به این نکته توجّه داشته باشند، با این حال انس و الفت نظـامی با داستـان-های بزمی و غنایی بر این اثر سایه افکنده است و حتّی الفاظ و تعابیری که در توصـیف صحنه های نبرد از آن ها استفاده کرده است رنگ غنایی دارند. نویسند? این پایان نامه با توجّه به تعریف رایجی که برای شعر غنایی شده است و آن را شعری دانسته اند که بیانگر احساسات و عواطف شخصی و حقیقی شاعر است، کوشیده است تا با ارائ? شواهد مختلف به این جنبه های غنایی در اسکندرنامه بپردازد و علاوه بر آن آنچه به طور خاص در ادب غنایی مطرح است و شامل داستان های عاشقانـه می شود در این تحقیق از نظر دور نمانده است.