استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره یکی از ابزارهای متداول در راستای برنامه ریزی و اولویت بندی تصمیم گیری در رابطه با مسائل مختلف مربوط به مدیریت جنگل، است. در پژوهش حاضر روش های مدیریتی در جنگل های زاگرس جنوبی شامل مدیریت های صیانت، مشارکتی، دولتی و تعاونی مقایسه گردیده برای تصمیم گیری چند معیاره از روش های ahp و saw استفاده شد. برای این منظور از نرم افزارexpert choice و cimat استفاده گردید. به منظور انتخاب بهترین روش مدیریتی که به شاخص های توسعه پایدار نزدیک تر باشد معیارهایی که توسط کارشناسان مجرب انتخاب شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. از چهار معیار اکولوژیکی، اقتصادی اجتماعی و خدماتی و سیاست گذاری و ساختار استفاده شد که هر یک دارای معیارهای وابسته به خود بودند. در اصل سیاست گذاری و ساختار معیارهای، استمرار در سرمایه گذاری، برنامه ریزی مدت دار در ارتباط با مدیریت جنگل، هماهنگ بودن ساختارهای سازمان اجرایی وغیره، در اصل اکولوژیکی معیارهای، قرق دام، وجود و میزان زاد آوری، میزان توسعه جنگل به روش های مختلف وغیره، در اصل اقتصادی اجتماعی معیارهای، حس خود مالکی افراد محلی در ارتباط با منابع جنگلی، نقش مردم در گزارش دهی به کارفرمایان جنگل جهت حفاظت وغیره و در اصل خدماتی معیارهای، توزیع مواردی که بتوان الگوی مصرف سوخت در منطقه را تغییر داد، وجود آتش بر یا مواردی که موجب اطفائ حریق شود یا احداث پاسگاه اطفاء حریق وغیره را می توان نام برد. بر اساس نتایج اختلاف معنی داری بین دو روش saw و ahpمشاهده نشد. نتایج تحلیل ها با دو روش نشان داد که مدیریت جنگل به روش جنگلداری چند منظوره صیانت نسبت به سایر روش های مدیریتی مقدم بوده است.