گزارش حسابرسی به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای ایفای مسئولیت پاسخگویی در راستای وظایف مباشرتی مدیران و تصمیم گیرندگان واحدهای تجاری می باشد که باید علاوه بر انعکاس واقعیتهای موجود در واحدهای تجاری از کیفیت بالایی نیز برخوردار باشد و از آنجا که نقش گزارشهای حسابرسی در جلوگیری از بروز جرایم مالی و اقتصادی انکار ناپذیر است و این دو دارای رابطه متقابل می باشند لذا در این پژوهش تأثیر احتمالی تدوین قوانین و مقررات سخت گیرانه مبارزه با جرایم مالی و اقتصادی بر کیفیت حسابرسی را با سه فرضیه مورد پژوهش قرار دادیم. جهت بررسی فرضیه های پژوهش، پرسشنامه ای محقق ساخته در سه جامعه آماری بشرح حسابداران رسمی شاغل در موسسات حسابرسی منتخب در شهر تهران دارای درجه کیفی الف ، دیوان محاسبات و اداره امور مالیاتی و دارایی تهیه و توزیع گردید. پس از جمع آوری پرسشنامه ها و انجام تجزیه و تحلیل های آماری مشخص گردید هر سه فرضیه پژوهش از منظر هر سه گروه افراد شرکت کننده ، در سطح اطمینان 95درصد تأیید شده اند. در مرحله بعد با استفاده از آزمون یومان ـ ویتنی مشخص شد میان دیدگاه حسابرسان شاغل در موسسات حسابرسی پیرامون تأثیر قوانین و مقررات سخت گیرانه مبارزه با جرایم مالی و اقتصادی بر قضاوت های حرفه ای با دیدگاه های حسابرسان دیوان محاسبات و امور مالیاتی تفاوت معنی داری وجود دارد. یعنی علی رغم این که هر دو گروه اعتقاد به تأثیرگذاری قوانین و مقررات سخت گیرانه مبارزه با جرایم مالی و اقتصادی بر قضاوت های حرفه ای حسابرسان می باشند اما در ارتباط با میزان تأثیر قوانین و مقررات سخت گیرانه مبارزه با جرایم مالی و اقتصادی اتفاق نظر ندارند. اما در ارتباط با سایر سطوح تأثیرگذاری قوانین و مقررات سخت گیرانه مبارزه با جرایم مالی و اقتصادی، می توان گفت میان دیدگاه حسابرسان شاغل در موسسات حسابرسی و دیدگاه های حسابرسان دیوان محاسبات و امور مالیاتی اتفاق نظر وجود داشته و قوانین و مقررات سختگیرانه مبارزه با جرایم مالی و اقتصادی از منظر هر دو گروه به یک میزان بر افزایش پایبندی به رعایت اصول اخلاق حرفه ای و افزایش حسابخواهی از حسابرسان تأثیرگذار است.