تهران پایتخت ایران و یکی از پرجمعیت ترین شهرهای دنیا محسوب می شود و با توجه به وجود شریانهای حیاتی فراوان در این ناحیه بررسی دقیق آن بسیار حائز اهمیت می باشد. گستره تهران که در کوهپایه جنوبی کوههای البرز مرکزی قرار گرفته، بدلیل گسل های موجود در این گستره یکی از لرزه-خیزترین مناطق ایران محسوب می شود. بر این اساس بررسی های مربوط به خطرپذیری لرزه ای این شهر جهت پیشگیری یا کاهش آثار مخرب زلزله از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در مطالعه حاضر، اقدام به تهیه نقشه خطرپذیری شهر تهران در هنگام زلزله برای دو حالت مختلف گسیختگی در شمال غربی و شمال شرقی گسل شمال تهران با استفاده از نرم افزار arc gis گردید. برای این منظور، در ابتدا معیارهای موثر شناسایی شده است و برای هر کدام از معیارها، نقشه مورد نظر تهیه گردید. معیارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل تراکم جمعیت، توزیع ساختمان، توزیع ساختمان بر اساس سال ساخت وساز، شبکه های ارتباطی، کاربری اراضی، سطح آب های زیرزمینی، بیشینه شتاب زمین می-باشد. پس از آن با توجه به نظرات کارشناسی، بر اساس اهمیت و ارجحیت هر کدام از معیارها با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(ahp) و به کمک نرم افزار expert choice به آنها وزنی تعلق گرفت. و این لایه های وزن دار شده با یکدیگر از طریق مدل همپوشانی شاخص و مدل منطق فازی تلفیق گردیدند و سپس نقشه خطرپذیری برای دو حالت مختلف گسیختگی تهیه گردید. نتایج حاصل از خروجی مدل ها نشان می دهد که مناطق مرکزی و شرق تهران بدلیل مقادیر بالای تراکم جمعیت، تراکم ساختمانی، عمر ساختمان ها، معابر با عرض کم و مقدار بیشینه شتاب زمین، دارای خطرپذیری خیلی زیاد و زیاد و مناطق جنوبی تهران، بدلیل دور بودن از نقاط گسیختگی دارای خطرپذیری متوسط و کم هستند.