وجود گونه های مختلف از یک عنصر زبانی را نشانداری می گویند. هدف مبحث نشانداری، توصیف و دسته بندی این گونه هاست. نشانداری در حوزه های مختلف زبانشناسی از جمله نحو مشاهده می شود. هدف این پژوهش، تحلیل نشانداری مشاهده شده در جملات خبری زبان فارسی از دیدگاهی نظری و مقایسه درجه های مختلف نشانداری است که شامل مطالعه ی ترتیب سازه ها در زبان پارسی و تغییرهایی که در آن ایجاد می شود، می باشد. در این پژوهش از نظریه بهینگی با اندکی تغییر به عنوان چارچوب نظری استفاده گردیده است و نتایج آن نشان می دهد که نشانداری پدیده ای مطلق نیست، بلکه درجه های مختلفی از نشانداری را می توان شناسایی کرد. در نظریه بهینگی که تعامل حصرهای قابل نقض دستوری بودن کاندیداها را مشخص می کنند، تنها یکی از کاندیداها می تواند دستوری باشد و بقیه غیر دستوری به حساب می آیند. برای این مسئله، از تمایزی که مولر (a1999) بین حصرهای اصلی و زیرحصرها می گذارد استفاده کرده ایم. در نتیجه زیرحصرهایی که باعث نشانداری جملات خبری زبان پارسی می گردند، مشخص شدند. در پایان حالت های مختلف تغییر آرایش سازه ای و جابه جایی آن ها در ساخت جمله های خبری در زبان پارسی و درجه های نشانداری برای هر یک از آن ها مطرح و با یکدیگر مقایسه گردیده است.