با رایج شدن تولیدات پراکنده در سیستم های توزیع عملکرد جزیره ای این واحدها به عنوان یک روش مناسب و امیدبخش در بهبود قابلیت اطمینان این سیستم ها مورد توجه قرار گرفته است. به همین دلیل با توجه به مزایای به کارگیری منابع تولید پراکنده در شرایط بروز خرابی و با هدف ایزوله کردن نقطه عیب، می توان بخش هایی از شبکه را به صورت جزایر عمدی تعیین و جدا نمود به طوریکه با توجه به میزان ظرفیت تجهیزات تولیدات پراکنده موجود در این بخش، مدت زمان قطعی بارها و انرژی تامین نشده شبکه را کاهش در نتیجه قابلیت اطمینان را افزایش داد. در این تحقیق یک مدل جامع و جدید برای تعیین بهینه حدود و مرزهای جزیره های عمدی در شبکه های توزیع در حضور منابع تولید پراکنده به صورت ریزشبکه به منظور کمینه کردن هزینه های مربوط به انرژی تامین نشده و تلفات شبکه بر اساس روش های بهینه سازی هوشمند (به صورت تک هدفه و چندهدفه) ارائه شده است. جامعیت مدل پیشنهادی به این دلیل است که هم در شبکه های توزیع (شعاعی) و هم در شبکه های انتقال (حلقوی) می تواند مورد استفاده قرار گیرد. مدل پیشنهادی ارائه شده در این تحقیق با انتخاب مرزبندی بهینه جزایر عمدی بعد از وقوع یک خطای دائمی در شبکه منجر به بازیابی حداکثری بار می شود. به این صورت هزینه های ناشی از خاموشی را کاهش می دهد.