هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی نقش خانواده، مدرسه و همآلان در بزهکاری دانش آموزان شهر مشهد می باشد. پس از بررسی نظریه های جرم شناسی، نظریه پیوند اجتماعی هیرشی، یادگیری اجتماعی ایکرز و نظریه برچسب زنی به عنوان چهارچوب نظری پژوهش انتخاب گردیدند، با استفاده از نظریات یاد شده سوالات پژوهش، فرضیات و پرسشنامه پژوهش تدوین شد. روش تحقیق به صورت پیمایشی انجام گرفته و دانش آموزان به طور خود اجرا به پرسشنامه ها پاسخ دادند. حجم نمونه شامل 400 دانش آموز سال سوم دبیرستان های ناحیه 5 شهر مشهد می باشد که در سال تحصیلی 1392- 1391 مشغول به تحصیل بودند و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای چند مرحله ای متناسب با حجم انتخاب شدند، این نمونه انتخابی شامل 214 پسر و 186 دختر می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که از بین متغیرهای مستقل (پیوستگی، التزام، باور، عکس العمل دیگران مهم، بازدارندگی دیگران مهم، پیوند افتراقی و ارزیابی دیگران مهم) متغیر التزام و باور رابطه معکوس و معنادار و متغیر پیوند افتراقی رابطه مستقیم و معناداری را با بزهکاری دانش آموزان دارند. نتایح حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیره نیز حاکی از آن است که متغیر باور در بین دانش آموزان پسر بیشترین قدرت تبیین کنندگی بزهکاری را داشته است، در حالی که پیوند افتراقی بیشترین قدرت تبیین کنندگی بزهکاری را در بین دانش آموزان دختر نشان داده است. مقایسه ضرایب تاثیر استاندارد رگرسیونی مربوط به ابعاد بزهکاری نیز حاکی از آن است که مهمترین متغیری که به طور معناداری قادر به تبیین و پیش بینی تغییرات بعد تخریب اموال، سرقت، تخلفات منزلتی و مصرف مواد است متغیر باور محسوب می شود به این معنا که اعتقاد و پذیرش هنجارها و ارزش های مشروع جامعه از جانب افراد نسبت به سایر متغیرهای تحقیق قدرت بیشتری در تبیین و پیش بینی این ابعاد دارد. برای بعد خشونت نیز متغیر پیوند افتراقی نسبت به سایر متغیرها از قدرت پیش بینی بیشتری برخوردار است.